, sessiz öğleden sonrayı k

oştum, adımlarım korkunç bir

biri köpeğim Güneş'i, bir g

ılıp kendimi hizmetçiyle evc

sıkıca tuttum, vücudum öfkeyle sarsılıyordu. "N

e gezdirdim, şimdiden oluşan şişl

öyledi

Yanında Evren'le birlikte yürüdü. Göğsü

eredeyse düşüyordum. Ya

özleri bana döndü. "Kumsal ham

bir ürpe

edi," diye itiraz e

r verebilir. Bebeğe zarar verebilir." Hizmet

lvarıyordu. "Hayır, lütfen. Onu uzağ

lerinde okunaksız bir şey parladı. Ama göründüğü kadar ça

ay

çaresizliğim ve öfkemle kon

Yüzü okunaksız bir maskeyl

rla aldı. Başka bir hizmetçi be

panın tok sesi, Güneş'in dehşet dolu çı

ımdan ham, içgüdüsel

arına doladı ve onu uzaklaştırdı

ediğini duydum ona yumuşakça. "Bunu

geri döndüğü

olan alanı taradı. Evren ve benim fotoğraflarımız. Komodin

bulurdum. Şimdi ise sadece

ızı aldım, gülümseyen yü

adım, sesim kırılarak. "Artık o va

ama ezici ölme dürtüsü gitmişti. Yerini ba

çağırmak için

bir hizmet

er şeyi topla," dedim, sesim s

ası karışmış

iye sordum, tonum iti

alladı ve çalı

tirdi. Kapıyı iterek açtı

n sen?" diye sordu, ses

aldı, bir ona

bir gülümseme sundum.

unma iznini sana kim

kince. "Sürekli önüne bakmamı sö

yeni bir başlangıç yapmaya karar verdim. Bütün bu...

bir şeyler arıyordu. Bir kafa karışı

musun?" diye sordu, s