yandım. Bu be

tlım. Toplantı uzadı, şehirde kalmak zorun

h ışığı süzülürken öpüşen kendisi ve Arda'nın bir selfisi. A

ırdım. Arda'ya basit bir 'Tamam

lütuftu. Bana z

kilmiş her fotoğrafımızı, bana verdiği her hediyeyi, yazdığı her notu topladı

ndan şüphelenmemesi için yeterince eşyayı ortada bıraktı

ldi, yorgun ama m

ama meşgulmüş gibi da

parlıyordu. Keşfettiğimi bilmediği bir s

a değil

imi tuttu. Beni evden çıkarıp arab

na, büyük, izole bir araziye. Ortasında y

ne?" diy

kabarmış bir ş

, İnci. Kendi

leri, bir gösterim odası. Bir film yapımcısının hayal edebileceğ

anlar üzerin

en alkışladılar. Hepsi bana kıskançlıkla bakıyor, böyle sadık bir

eğildi. Bir rüşvetti. Gümüş ve camla yaldızlanmış bir ka

um. Odaklanmak zordu ama yaratma, yönetme süreci b

memnun bir gülümsemeyle izlerdi, sanki ya

anki oranın sahibiymiş gibi, yüzünde

" dedi, etrafa küçümseyerek b

lika," dedim, sesim

onun mülkü canım. İste

reketimi izledi. Onu görmezden gelmeye çalıştım, vinç

gösterdiğini gördüm. Daha sonra, bir sonraki çekim için yeniden kurulurken organize bir kaos anında, konsolun ya

ında duruyordum. Aniden korkunç bir gıcırtı sesi duyuldu. Vin

!" diye ba

allanan vinç tarafından yerinden oynatılan ağır bir aydın

. Dünya bir ışık parlaması v

on şey Arda'nın çığlık sesiydi

!" diye b