kucağına alıp en yakın hastaneye doğru k

gölge gibi arkal

ir kırmızıydı. Kaan ileri geri yürüyor, yumruk

ir bankta oturuy

ıktı. "Hastanın çok kan kaybı va

Cansu, ayağa kalkarak

gözleri inanamaz

ız gerek," ded

lgundu ama gözleri sakindi. Kaan yanında durmuş, o

dönmüştü, eskisin

ten bu kadar çok mu seviyordu? S

u banka geri döndü. Kaan

n?" diye sordu

bir yanlış anlaşılma olduğu

ştı. Bir adım yaklaştı. "

liyathane kapıları

ılı geçti," diy

ilde rahatladı, üzerinden

e tekrar arka

gördüğü şey Cansu'y

in? Onu seçtiğini mi göstermey

l," diye açıklam

ifadesizdi. "Bizim evlili

tti. "O zaman kanıtla. Ona karşı

sordu Kaan,

rıltıyla baktı. "Onu hastanen

ereddü

var!" diye suçladı E

soğuk ve sertti. Korum

çinde büyüdü. Bu yeni b

ını biliyordu. Ka

orada duruyordu, yüzü kayıtsız bir maskeydi ama

rucu suya

fesini kesti, uzuvları uyuştu. Çırpındı a

n bir anı parladı. Her zaman geri

fından gerçekt

ı, bedeni gevş

ilgilendiğini, nazik bir dokunuş

andı, sesi fısıltıdan far

en sıkılaştı, kavra

isi yardı. "Gitmek mi? Ner

Kaa