Demir'in adamlarından ikisi kapısında belirdi. Kibar am

rica

nin kalıntıları temizlenmişti. Demir onu oturma odasında bekliyordu, y

irerek. "Dün geceki stres bazı kompl

essiz

litlenmişti. "Nadir bir kan grubu var. Hastanenin stoğu az." Durak

slı'yı sardı. Ne g

ını vereceksin," diye belirtti.

rsun," dedi, sesi fısıltı gib

ı da dahil olmak üzere herhangi bir büyük tıbbi prosedürü riskli hale

artıyor. Küçük bir risk. Ceyda ve oğlum

amaz," dedi, o umut k

iyor. Rıza formlarını imzalayacaksın." Yaklaştı, sesi alçak, tehditkâr bir hırılt

optuğunu hissetti. Bu öfke değildi. Ürpertici bir sonlan

si boştu. "Yapac

cüret etmesine şaşıra

biter. Gitmeme izin verirsin. Bir da

hayatta kalabileceğini mi sanıyorsun? Peki. Eğer b

rdu. Geri sürünerek g

örünüyordu. "Demir Bey, durumu... tam bir kan nakli kes

si buz gibiydi. "Tüm sorumluluğ

ama Demir'in maaşlı elemanıy

luna girdi. Kıpırdamadı. Sadece gözlerini kapattı, tuhaf bir

. Yatıştırıcı görünmeye çalışıyordu ama bu sadece başka bi

setti, yavaş, zayıflatan bir çekim. Kalbi düzensiz bir şekilde çarpm

rahatsızlık," dedi

a'nın zayıf sesi duyul

ğa kalktı. "Geli

di. "Şunu hızlandıramaz mısın?" diye do

bil değil! Daha hızlısı onu öldü

zayıf ama netti. "Yap

yordu. Özgür o

y -öfke mi? kafa karışıklığı mı?- belirdi. A

ip sesi uzak bir uğultuya dönüştü. As

ı, o kadar zayıftı ki başını zor kaldırabi

meye geldi. Pahalı, kokusuz za

n," dedi, onları komo

rdım etmek için hareketlendi am

attı. "Hâlâ zorlu

tiyorum," dedi

ed

u istiyoru

nın bir anlamı olduğunu sanma. Hâlâ benim karımsın. Taburcu olduğunda eve

edi. Ne öfke, ne hüzün. Sadece ona olan aşkın

onunu aldı. Numarayı çeviri

ıldadı, karşı tar

, açmıyorsun. Ne oldu? İyi misin?

du. "Beni buldu, Hakan. Bir

nlattı. Kan na

du. Sonra Hakan'ın sesi geldi, öfkeyle ge