edya hesabını takipten çıktı. Ayrılmasına kalan günler sayılıyd

vada bir serinlik asılıydı. Mutfağa girip

u vızıldadı. Kloé Er

bu gece eve gelmeyece

a gönderdi. Mum ışığında bir akşam ye

bakarken hafifçe titredi. Sakin bi

am

i. Biri onu etiketlemişti. Tıkladı ve sınıf arkadaşlarının

nra muhtemelen ülkeye pek sık g

grup sohbeti

in Boran Atahan pa

uçmuş ve seni bulmak için dağlara bir arama ekibi getirmişti. Dışarı çıktı

sıcak hissettiği bir zamanın anılarıyla doldurdu. Ama şimdi, o sı

bıraktı ve üç kel

elmi

yıllarda takılı kalmıştı. On yedi yaşındayken reddettiği itirafı bilmiyorlardı. V

aşındaydı, Atahanların evindeki ilk gününde fıskiyeni

n ona kayıtsızca bir bakış attı. Sonra arkasını dön

yüzü yastığını ıslata

kadar soğuk davransaydı, belki aral

şeye hiç sahip olmamak değildi. Tüm iltimasa

olu spor çantasına baktı. On üç gün kalmıştı

orundaydı. Sadece onlardan tamamen kurtu

dı, ağır spor çantasını

en Boran ve Kloé Erbil'

şlarını çattı. "Okul daha başlama

a yurtta kalacağım, o yüzden işe yara

venlerden aşağı in

çantayı ondan aldı ve dışarı yürüdü. Doğrudan k

ğer birazcık umursasaydı, çantanın içindeki Ege Denizi'nden d

şıp ona getirdiği hediyelerdi. Aynı zamanda bir zama

bile bakmadı. Bakışlar

a kalmana gerek yok. Okul başladıktan

menine sorsaydı, şehirdeki hiçbir üniversiteye başvurmadığını bile bilirdi.

bil'deydi. Onun gelece

kalmıştı. İzmir'e gittiğinde on

nı döndü ve tek kelim

rduğunu duydu: "Ceyda dün gece

z yaşında. Bağımsız olmayı öğrenmeli.

duraksadı, sonra oda

kti. Ve gelecek için umutlanmayacaktı. Bundan