k ve sevgi dolu olduğunu izleyen Ceyda Arsoy, söylemek için geldiğ

aretti. Nereye üniversiteye gittiğini umursamaz

ların evinden ayrılacakt

a baktı. Yüzünden bir hüzün gölgesi geçti. Elinde yeşil bir yaprak şemsiye tutan tombu

ve gece lambasını k

m, toparlanma zamanı," diy

ini açtı. Camlı rafların içinde tüm anılar duruyordu. Boran'ın tapınaktan getirdiği

u. Çanta yavaş yavaş dolarken, kalbi boşalıyor, iç

rarmış bir günlük duruyordu. Sayfalar, çalkantılı çocuklu

rsuz olduğumu söylüyor. Bir babam bir de

ş ve nazikçe başını okşamıştı. "Aptal kız, sen uğursuz değilsin," demişt

nradan Boran'ın okula gidip o çocukları sessizce uyardı

yazılmış yazılar daha düzgün hale geli

larla bulandı. Son sayfada, lisede böl

ada, şehirde oku. Mezun olunca Atahan Grubu'nda çalışırsın. Küçük

ce günlüğün üzerine düşt

günlüğün sayfalarını yırtmaya başladı. Mektupları da yırttı. Kağıd

ı spor çantasına at

sından çıktı ve salonda Kloé Erbil'in Boran'a

kledi ve merdiven

ladı. "Ceyda! Birkaç günlüğüne taş

r kutuyu açtı. "Bak ba

ol saati vardı. Sevimliydi, bira

mek yemesi için metal bir kaşık vermişti. Sadece küçük bir kızarıklık olmuştu ama Boran bakıcıyı anında kovmuştu. Ci

sesi havayı deldi. "Hadi alsana. Y

aktı, bir hüzün dalgası onu sardı. Sadece tüm ilti

aldı. Kutuyu aldı ve

yenge. Ve... teşe

da kolaylaştırdığın