rlatıcısıydı. Soğuk zeminde uzun bir an yattım, dünya acı ve aşağı

Alçak sesle konuşuyorlardı, ara sıra bana, sanki dışarı

rotesto çığlıkları atıyordu. En az bir kaburgamın k

le devam edemezdi. Bu bir hayat değildi. Bu yavaş bir ölümdü. Babamın özgürlüğüm için dileği s

çalışırken onlara

sesim boğuk b

rahatsız olmuş bir ş

e ne

ak isti

n ağzımdan döküldü. Dilimde yaba

aksızdı. Sonra güldü. Mutlu bir ses değil

ı yapmışım gibi. "Herhangi bir şey isteyebilecek bir konumda ol

bi etrafına dolanıyordu. Üzerime yürüdü,

Sen bana aitsin, Aras. Hayatın, bedenin, ben senden s

a onu öfkeli bir iş rakibinden korumaya çalıştığım bir zamanın kalıcı bir hatırlatıcısıydı. Adam ona doğru atılmıştı ve ben araya girmiştim, elim kapanan bir arab

i kırpmadan izleyen oğlu Can, Kaan'a doğr

bak,"

dolu bir gülümseme vardı. "Bu harika bir araba, Can. Ama diğerini kimin

ı geçen hafta bir öfke nöbeti

ve öfke karışımı bir ifadeyle baktı. "Senden nefret ed

ca sekti, ama kelime mid

m. Alışkındım. Yalanlara, manipülasyonlara,

zehirli bir hal alarak. "Oğlumu

söylemiştim. Şimdi de onu ağlattın. Ben sana çık diyene kadar mutfakta kalacaksın. V

nda koptu. Yanımdaki acı, babam için duyduğum keder, altı yıllık is

Kenarlarda siyah

adar uzun zamandır kalkanım olan u

m sınırına

ve o sert, affetmez zemin