r çanta hazırladım. S

yordu ama zih

hibeden bahsetmeliydim, ayrılığımın planl

gibi çaresiz b

ek masasının kenarına tünemiş, o

gibi görünüyorl

burk

ak

mesafeliydi. İpek'in gülü

dın." Sesi s

gesel hibesini kazandım. Profesör Demir bu

ırdı. "Kars mı?

ce başvurmuştum. Onay yeni

du, gözleri buz p

tu. "İpek ve ben de Uludağ gezimizi konuşuyorduk. Bunu

yumuşak bir ifade vard

im soğukkanlılığım

du. Benimle olduğunu bile hat

bir darbe

andım. "O zaman hafta sonu

erken mi? İyi olduğundan emin mis

amparçayım. Be

ir gülümsemeyle. "Sadece

ri araştırıyordu. Bir şey

n'dı işte. Aşırı k

değil, Asya

tli ol

rojeye atandı. Aşırı koşullarda deneyimi var," diye ekledim, b

ir erkeğin adının anılm

ndan bir pırıltı. Ya d

"Peki, beni haberdar e

k oyunu. Bu sefer

soğukkanlılığım tamamen d

ndüğümde sessi

larak gecikmiş

yo tezgahında, açılm

a cesaret

z de

ek... her şeyi ço

ndi. Eğer hamileysem, ora

rsa, benim olacak

mmel bir hayatı olaca

nceydi, ama

yı ya da daha kötüsü, zorunluluğ

, bir yük o

ğim o belli belirsiz umut - hatırlayabilec

'ın onun hikayesini kolayc

gün hazırlık

az'la e-posta üzerinden koo

abildiğince

eklerini planlıyorlardı. Arab

de, gülerken, el ele tutuş

ım bir hayattan, bir film

hala tezgahımda duruyo

esinde, sonunda

ip ederken elle

ir sonsuzlu

embe

mi

yoktu. Sadece donuk

'ın ç

ve çaresiz bir özlem anın

eyeceği b

ızlı bir şekilde birik

tüm, test elimde s

n. Geride bırakmak zor

dı, ham, aç

ha önce bulduğum karar

arçamdı. Taşıyacağım

di şartlarım

bir kaçış değild

antalarım kapı

çin bir taksi

r kez baktım. Beş

aldızlı

yanındaki küçük

k. Ved

tı. Ben de kendim

an'ın ana evden çimlerin ü

fırladı. Bana

ini sandım. Beni du

ötr, neredeys

Taksin

bekleyen araba

," dedim,

ransfer ayarladım. Proje masraflar

r zarf

im, Hakan. Bu

istediği

nüyordu. Benim yükü

p bir sessizl

sonunda. "Ken

acağ

dı. Koluma b

dü ve muhtemelen İpek'in kahvesiy

edim, göğsümde so

bindim ve ar

ırrımdı. Benim yü

bekli