yoktu. Günler

rilmiş bir kadın gi

yaşamlarının her

, kitapları, ödü

iş fotoğrafları

na verdiği hediy

sistematik, ver

küçük bir özgür

ya, sadece ona aitmiş gi

eyse boş bir ana yatak odası dolabı ve eskiden düğün p

lerinde bir şaşkınl

i mi?" diye sor

vap ve

, çoktan devam ediyordu. "Pazar günü akş

da, biz boşandık. Ya da birkaç gün

garip görünür. Özellikle... her şeyden

sanmıyorum," d

ilde endişe olabilecek bir ifade gösterdi.

remeden kap

örünüyordu, Ada'nın devam ed

de Pazar için davet etti. Benim için bir 'hoş geldin' ve Ada'ya düzgünce teşekkür

a süreli endişesi yok oldu.

gülümseyerek. "Kaçırmayız." Ada'ya ba

hissetti. Başını salladı, t

sı hazırlarken – Pazar'dan sonra daireyi temelli terk etmeye kar

imi söylüyor," dedi Ceyda, ışıl ışıl. "

lama. "Hala... biliyorsun... o konuda üzgün

tuttu. "Bu karşılıkl

iyor, biliyorsun. Olayların nasıl geliştiği konusunda

i bir sanat eseri hakkında bir hikaye anlatmaya başladı. "A

nunda bir resim göste

blo almak istemişti. Arda bunu reddetmişti. "Çok anlamsız, Ada. Estetiğe uymuyor."

için bir kez bile

ordu. Arda, Ceyda ile konuş

nuşurdu, kelimeleri ölçülü, nere

Özlem değil, kendi körlüğü için, bo

es aldı. Sade

yan. Sonra

cek hafta ke

aktı. Atlatm