dü. Memleketimize dönmek zorunda kaldı, ama yalnız değil;

zin önüne geldiler; bana ve Can’a layı

sarı saçları, hüzünlü gözleri ve elinde tuttuğu markalı çantasıyla. Can’la hemen hemen aynı yaş

sladı Tolga, bacaklarımın arkasından bakan Can’ı selamlama

erek, “Oğlumu ko

anlarda çok stres altında olduğunu söyledi. Anlıyoruz. Tolga’nın seni ihmal ettiğin

ümsemeyle bakan Kaan’ı b

bir tatlılıkla damlıyordu. “Cesur kocamı kaybetmek… Kaan’ın güçlü bir e

eşi maskesine. İlk hayatımda ona acımıştım. Şi

eşyasının durduğu küçük sehpaya doğru yürüdü: içinde minik bir kış

eden “yanlışlıkla” düşürdü. Küre ahşap zeminde paramparça old

larak attığı çığl

lenmiş gibi yaparak. “Kaan, özü

Tolga umursamazca, ne dağılan parçalara ne de

. “Sorun değil tatlım. Tamir edebiliriz.” Ama bunun bir yalan o

ığım gergin ve sessiz bir akşam yemeğini

“Bu yaptığın şikayet, her şeyi berbat ediyor.

r, To

ayarlamalar yapıyorum. Yardım ettiğim uzak bir akrabanın çocuğu olarak kaydedilecek. Misafir olduğunu ve sorun çıkarmamas

teklifin aynısı. Can’ın

kumaş parçasının an

,” dedim, sesim titrek ama kararlıyd

yok, Selin. Ben onun babasıyım. Onu

ci bir yankısıydı, ama bu sefer