gün, Alya son iplikler

an'ın işiyle ilgili özenle seçilmiş, profesyonel paylaşıml

isyan eylemiy

n'ın arkadaşlarından bir

Boran'ı iyi göstermeyi her zaman bilirdin. Dürüst olmak gerekirse, onun o buz

n. Ve herkes, hatta kendisi bile, çok yanılmıştı. Boran'ın kalbini eritmeye çalışmıyordu; gerçekten kaybettiği adamın y

bar bir c

Cem. Sadece

eceden sonra artık onu

na bastı. Bunu ilk kez birine söy

a geldi. *Ne? Neden

zluğu bir kısa mesajla nasıl açıklayabilirdi? G

e yazdı. Ham, kanayan bir yarayı ör

rın değil. İyi olanların. Can'ın anılarının. Bu hayattan, bu

sevgi dolu bakışlarla ona bakıyordu. Rüyanın sıcaklığı hâlâ üzerindeydi, kaybedilen için sızlayan bir hayalet uzuv. Beş yıl boyunca

gözyaşlarıy

anısı, Boran ve Selin'in sistematik olarak, parça parça yıktığı ş

uş bir çiçek. Bir konserden bir bilet koçanı. Can'ın bir panayırda onun için kazandığı ucuz bir anahtarlık, on altı yaşındaki kar

tuttu. Küçük, plast

özünden

nu irkiltti. İnterkomu

resine daldı, gözleri seyrek od

ordu, kutuları işaret ed

dedi b

kutusunu gördü. Yanına yürüdü

yle kıvrıldı. "Hâlâ kardeşimin sana verdiği b

ers

avada as

htarlık, anılar, ona verdiği beş

rşılaştığında ürkütücü bir şekilde sakindi.

indekileri boşalttı. Küçük eşyaların metal şafttan aşağı t

yüzü boş

mi ihtiyac

ardı. Gözyaşları, bir protesto, bir şeyler beklemi

lışveriş torbasını bir kutunun üzerine fırlattı. Ünlü pahalı bir tasarımcıdandı. "Tüm sıkı çalışman

ime etmeden d

e yardımcıydı.

. İkinci bir bakış atmadan, çöp bacasına geri yürüdü v