yüzüne sıkıca yerleşmişti. Ceyda'nın fotoğrafına bakarkenki o şefkatli ifade gitmiş, h

Ceyda Hanım'a mı atandım?" d

ir yan masadan anlamsız bir kristal biblo alıp ellerimde çevirdim. "Onun refahı için o kada

avuşturdu. "Ah, Asya, ne kadar düşüncelisi

ım. "Eminim aynı örnek hizmeti san

zin güvenliğinizi sağlamak, Asya Hanım. Bu her zaman baba

m, bibloyu keskin bir tıkırtıyla yerine koyarak. "M

rmak istiyordu. Ama eğitimi, kökleşmiş disiplini onu geri tuttu. Ya da belk

i, sesi hala düzdü. "Talimatları

gülümseme takındım. "

ekkür ederim, Ateş. Çok fazla sorun çıkarmamaya

i, onun "saflığı" hakkındaki duyduğum telefon

ın yaşayan sembolü olan, babamın yasak aşkının gö

nde ne görüyordu? "Kötü kız",

alım hayali

ak odama doğru dönerek. "Ateş, yeni görevine Ceyda'yı gitmesi gereken

. "Nasıl isterse

birlikte kuaföre gitmeyi umuyordum. Bal

a. Yalnız hazırlanmayı tercih ederim." Ateş'e baktım. "Onun

üğümü sandım... bir şey. Şaşkınlık mı? Pişmanlık mı? Ama görü

dı, Asya

esafeli hece aramızdaki uçurumun bir hatırlatıcısıydı. O

bir anlığına ona yaslandım, se

yarayı deşmenin, ona duyduğum umu

nu alacaktı. Ve ben de kül

Elbise zarifti, her harekette parıldayan derin safir rengi ipekten yapılmıştı. Aynadaki yansıma

, Ateş koridorda

fesyonel bir değerlendirme. "Asya H

boş geliyordu. "Ceyda hazır m

birlikte," diye yanıtladı. "Beni b

ten Ceyda'nın istekleri

m bir genç kız gibi görünen soluk pembe bir

ğrusu arkamdaki Ateş'i g

iye coşkuyla söyledi. "Ve Ateş

ttiğim gibi, zaten Ceyda'ya kaydığını gördüm. İnce bir şekilde

sağlayabilecek sosyal yükümlülükler söz ko

la vızıldıyordu. Mücevherler parlıyor, şampanyalar akıyor ve

bi bir kadındı, bu şehirde gerçekten saygı duyduğum az sayıdaki insandan biriydi. O, annemden kala

eliyordu, sessiz, dikkatli bir koruyucuydu. Bakışlarının, fark ettiğim gibi, sık sık onun üzerinde oyalandığı

cı verici bir

yanıma süzüldü, Ateş

, kolunu benimkine dolayarak. Gerildim

Ceyda," dedim

di. "Ateş, müze yardım etkinliğinde kaybolan madalyonumu bulmama yardım ettiğin za

Bu mantıksal bir çıkarımdı, Ceyda Han

ı Ceyda. "Beni kurtardın. O mad

Ateş'in neredeyse, neredeyse, bunun tadını çıkarması daha da kötüydü. Küçümsedi ama yüz hatlarındaki hafif yumuşama, olayı sevgiyle hatır

bir gösterimi var. Sadece birkaç seçkin bağışçı için. Babacığım benim için bir davetiye ayarlad

nkiyle buluştu. "Onur

österim. Onların bağ kurm

iş gibi bana döndü. "Sen de gelme

var," dedim. Sonra, doğrudan ona bakarak, sesim buz gibiydi, "Ayrıca, üç kişi kala

Ateş'in ifadesi sertleşti, gözlerinde doğruda

adam olarak görsün. Her şe

ıltısını kesti. Yardım müz

li hikayeleri severdi. Onu istiyordum. Parasal değeri için değil, onunla, Metin ve Ceyda'nın dünyamızı paramparça etmesinden önceki bir zamana olan bağlantı için. Peksoy ailemin benim için doğrudan güvence altına alamadığı

şladı. Raket

karşısında başka bi

vardı. Metin yanında duruyordu, kendini beğenmiş bir ifadeyle. Açıkça on

iye seslendim, sesim

işareden sonra, "Bir milyon iki y

yoktu. Metin

erimde hissedebiliyord

ın kayırmacılık m

ve Peksoylar tarafından yönetilen vakıftan gelen para önemliydi. Metin bunu biliyordu. Arslanoğulları, Can'la evlenm

e, bu kadar hızlı çıkmamı beklememişti. Muhtemelen Katerina'

rumu bu kadar tehlikedeyken, kurtarma paketine rağmen, bu küçük kavgaya d

erimden geçti. İlk de

indirmek üzereydi. "Biri