ın Ağ

rçacıklı. Tabağı önüne koydum, gülümsemem en az onun hafıza kaybı k

rlatır diye düşündüm," dedim,

yordu. Göğsümdeki acı, kalbimi sıkan bir yumruk gibi, dinmeyen, sü

anmaz, gülümseme yüzümden s

Giriş yapmadan. Keli

sadece en iğrenç ihanetler için sakladığını b

ir şekilde yapmalıyım. Buharlaşmam lazım. O, veliaht, Maya. Eğer sadece kaçtığımı düşünürse, b

bir yemindi. Göze göz, dişe diş, onurun şiddetle geri alınması. Herkesin önünde küçük düşürül

a geçmişti. "Karmaşık ama imkânsız değil. Her yerde gö

i uçsuz bucaksız şehre baktım. Beto

ya aktardım. Nakit karşılığında serbest grafik tasarım işleri almaya başladım, online platformlar üzerinden

inen bir şehir, Karahan ailesinin ağının ulaşamayacağı ka

kazandığı o aptal oyuncak ayı. Kutuları mühürledim ve dolabımın arkasına ittim. Sanki bir

izde Maya'yı beklerken kapıdaki zi

girdi. Nefe

bir hakaret. Nişanlısı —ailesinin gücünü bir nesil boyunca güvence altına alacak siyasi bir ittifakın anahtarı— altı metre ötede otururken, tek değeri geçici kullanışlılığı olan,

ğını gördüm —suçluluk mu? rahatsızlık mı?— sonra yüzü tekrar nazik bir kafa karışıklığı

zaferle parlıyordu, Ateş'ten kasten ayrılarak

nun senin için ne kadar zor olması gerektiği hakkında çok şey anlattı. Sadece şunu söylemek

Bir tepki istiyordu. Gözyaşları, bir sahne istiyordu. Haya

ifadesizdi. Ne gülümsedim,

im, sesim bir morg masa

ında afallamıştı. Kafesteki bir Kanarya bek

esine onun beline dolanmıştı. Bu görüntü artık bana acı

nişanlısı Ada Yalçın deği

efim ka