IN AĞZ

lıyordu. Kağan oradaydı, kolları arkamdan beni sarmış, çenesi omzuma yaslanmıştı. Kokusu saftı, sadece çam ve kış fırtın

zonklama, atın toynağının çarptı

ses onunkuy

de tek bir yara izi bile istemiyorum

uğu şeye duyduğu gururdan doğmuştu. Sahip olduğu

apalı tuttu

ıçkırık geldi. "Hepsi benim suçum, Alfa. Sakard

ra

imdi. Bir kazaydı. Av tehlikelidir; yaralanmalar olur. Sen beni

parıltısına bile neden olmuyordu. Sadece bir gerçekti,

siydi, endişeyle doluydu. Benim için

diye mırıldandı Serap. "B

eceğim," dedi Kağan, sesinde f

antısı dalga

bir çınlama yan

ürü avda zavallı Serap'a nasıl

geri gönderdim, zihinsel sesim düz

bile incitmez. Tatlı bir kız. Daha affedici ol

ı sessi

ve Kağan yatağımın kenarına oturdu.

olu görünmeye çalıştı, ama altındaki rahatsızl

Yakışıklı yüz, güçlü çene, bir zamanlar tüm dünyam

oğuktu. "Benim için bir

rhangi bir şey, Lar

m, sesim sabitti. "Onu uzağa gön

dediğini fark ettiğinde gözleri irileşti. "Yani—Lara,

bir kahkahayla kesti

üyordu. "Ah. Bir

eğiştirerek. "Köydeki fırından ballı kekler. Üzeri

" göstermenin basit bir yolu için minnettar.

ğünde, yatakta oturuyordum. Zafer

ladığım gibi kokuyordu—tatlı bal ve

ana getiren adam değişmişti.

ttiğim son sıcaklık parıltısı, tüm hayatımı

ye sadece b

-