at çekiciydi. Onda farklı bir şey vardı — sessiz bir yoğunluk, zarif ama g

sursuz siyah bir takım vardı. Yüzü hatasızdı — çar

ür görmez olduğu yerde dondu.

çtiğinde, Kayla'nın kalbi duraksad

kaydı ve beraberindeki kişilerle b

debildi, ama kötü kokan bir çöp kutus

im mi?" diye sordu,

kildi, sesi soğuktu. "

tu. Böyle bir yerde olay çıkarmaya d

meden geçti. Kayla'nın

kesinlikle huzursuzluk

lında içeri girmedi. Bunun yerine, biraz ne

taşarken, dışarısı neredeyse ürk

rin fısıltısına kadar her şey zenginliğin izini taşıyordu. Levent'in

re doğru yürüdü. Bir süre sonra ner

nına geldi — tam o an

leyerek getiriyor, başını g

şey bilmediğine yemin ediyor

uma daha vardı; siyah kıyafetleri

ve ağzını kapatırken kalbi göğs

en onu sudan çekip aldılar, ard

ece odada kimin olduğunu bilm

üne indirdi. "Hâlâ bir şey bilmediğini

! Uyuyakaldım—hiçbir şey

i taşlardan yankılandı. Az önce

ı kesildi. Teninin soğuk te

belli ki o gecenin ardı

ın olduğunu bilmediği

, ince bir rahatlama ipliğiyle karışm

zereyken, iki kor

r," dedi biri k

me takındı. "Sadece geçiyordum. H

bir bakış attıktan sonra başını çevirip

derin, pürüzsüz bir ses

akaladılar. Sertçe itip öne sürük

eriyle buluşmaya kor

kesimi mükemmel pantolonu zarif bir uyum içindeydi. Işık yüzünün bir kısmını

. Hatta kırılgan. Uzun kirpikleri titriyordu; korkusu her hareketine yans

dedi, sesi alç

ıca tuttu. Dudaklarını ısırdı, y

hiçbir şey belli etmiyord

fısıldadı. "Bir şe

i. "Yoksa Levent seni buraya ca

m!" Elini yemin eder gibi kaldırdı, a

adı. Elini hafifçe sallayarak koruma

ma sadece birkaç titrek adım attıktan sonra midesi

ir çöp kutusu fark

ulaşamadı ve ona doğru düşerek

nıl

iler ve tereddüt etmeden onu

ı. Elini kaldırara

sürmesi geldikten sonra bulantı geçti. Neyse k

ini sıkara

mi gönderdi?" Sesi keskin, buz gibi ve

na baktı. "Kendimi iyi hissetmiyordum. Üzgünü

adın zeki… durumu kendi l

aydınlattı. Solgun v

mırıldandı, ayağa kalk

amadan, onun eli

i — keskin, delici, sanki onun titrey

ı. Biliyor muydu? O ge