en korkarak hızla gömleğinin altına uzan

ıp bir anıya açılan kapı gibi so

i. "Bu bizim ailemiz,

bir kızı sıkıca kucağına almıştı. İkisi de gülümsüyordu; o a

rtüşüyordu. İkisinin de yüzü aynı yumuşak hatlara sahipti ve gü

esi bir anlı

ğini çok iyi anlıyordu. Gerçekten de karşı

ettik. Annem acıdan darmadağın oldu. En sevdiğin bebeği hâlâ göğsüne bastırıyor ve çocukluk lakabın 'Banucum'u gün

yalvardı. "Annem hasta—kapıdan içeri girece

i nazik ama kararlıydı. "Seninle

nca yıl aradan sonra onları

kuran bir kayıp kişiler girişimine kaydolduğunu söyledi. O baş

dam ise, onu eve ulaştırmakla görevl

yüzünü şimdilik kendine

güç, ailesine anlatmasının neredeyse i

rı yalnızca ürkütüp korkut

ığını öğrenince bütün bedeni s

hip çıksaydı; belki de Banu bu ka

du. Bugünden sonra kız kardeşinin yanında dimdik duraca

tek bir adımda bile Ba

kirli bir bebeğe sımsıkı sarılmış halde dışarı fırladı.

de bir anda umut ışığı parladı. "Banucum... tatlı Banucu

iden kaybedecekmiş gibi Ba

ndu, kadının taşkın, kontrolsüz e

cuğunu ararken aklını kay

llarını Ayşe'nin etrafına doladı. "Burad

maz ailesine bir daha hiç kimsenin

rında bir kapı daha

ı; yüzündeki ifade soğuk ve mesafeli, neredeyse küçümseyiciydi. "Gerçek kız nihayet ortaya mı çıktı? Müke

ki o dokunaklı anne-kız buluşması bu kadar yeter. Resmen midemi bulandırıyor. Şimdi içeri girin, o

gitmeyi planlıyorsun? Bu aile sana on yılı aşkın süre

ti. "Ne için—aklını kaybetmiş bir anneyi ve ölmekte olan bir babayı mı beslemek için burada

leri yumruk oldu, gözleri

du, sinirine mi dokundum? Hadi, şu küçük buluşmanızın keyfini çıkarı

asını döndü ve evi

fasında olup bitenler

tlık kız buymuş—ilk fırsatta kapıyı çarpıp, taşıya

basa doldurulmuş bir bavulu sü

lmaz ailesini her şeyden mahrum bıraktıktan sonra şimdi hiçb

n!" Fatma çığlık attı, sesi in

kaptı, ardından hızla Fatma'nın bileğindek

inden fazla şey toplamış açgözlü bi

ne atıldı. "Ne yaptığını sanıyorsun, iy

a'nın dengesini kaybedip garip bir

ldı ve içindekiler—altın bilezikler, elmaslarla süslü k

melen Yılmaz ailesinin elinde kalmı

ız ve çaresiz bırakmayı am

atarken, gözleri fal taşı gibi açılmış halde et

in ilaç masraflarını karşılamanın tek yolu ol

yediğini hatırlayınca gözlerin

ağını kaldırdı ve botunun ucunu do

ardı; çamurlu avluya yuvarlanırke

ş gibi soğuk bir tonda çıktı. "Defol. Burada bir d

e Banu'ya nefret dolu bir bakış fırlattı.

ederek, "Alın. Bunu, deli anneniz ve ölmekte olan babanı

ordum—tebrikler, Banu. Kaya ailesinin varisiyle nişanlısın. Herkesin kayıp