Ang Ikasiyamnapu't Siyam na Pamamaalam

kinabukasan namin ay perpektong nakaplano na para sa UP Diliman. Pero sa huling taon namin sa high school, nahulog siya sa isang bagong babae, si Catalina,

niya. Tumalon si Jax nang walang pag-aalinlangan. Nilampasan niya lang ako ha

kaibigan niya, lumingon siya sa akin, nanginginig ang katawan ko

bi niya, ang boses niya'y kasinglamig n

b ko. Umuwi ako, binuksan ang laptop ko, at pin

a, kundi sa Ateneo de Manila,

ana

ana

s na pagwasak ni Joaquin "Jax" Al

asama sa usapan mula pa noong mga bata pa kami na nagtatayo ng mga bahay-bahayan sa bakuran nila. Childhood sweethearts kami, ang star player ng basketball team at ang ballerina, isang buhay na cliché ng hi

walas na araw. Ito ay sa paraan ng kanyang pagkilos, isang kaswal na kumpiyansa na halos nagiging kayabangan, na para bang ang mundo ay sa kanya

na ang peklat sa itaas ng kanyang kilay ay mula sa pagkahulog sa bisikleta noong pitong taong gulang siya, at alam niya na ang himig na hinihimig ko kapag kinakabahan ako ay mula s

senior year, napuni

usa na mga mata at isang kuwento para sa bawat okasyon. Maganda siya sa isang marupok,

welahang ito," sabi niya, ang boses niya'y seryoso. "Bago dito si Catalina, nahihirapan siyang

pabagsak na humiga sa kama ko at isinubsob ang mukha sa aking mga u

ko, hinahaplos ang kanyang buh

inosen

"naligaw" si Catalina papunta sa library. Tapos male-late siya sa aming mga lunch date d

kanyang "tungkulin." Niyayakap niya ako, hinahalikan ang noo ko,

pos ay naging mga kibit-balikat na lang. Magba-vibrate ang telepono niya sa pangalan ni Catal

inginig ang boses ko at basa ng pawis ang aking mga kama

stargazers, ang kanyang mga mata ay puno ng pagkasindak na hindi ko nakita mula noong kinse anyos kami

a ako s

a ihatid si Catalina sa isang "family emergency" na nauwi lang pala sa isang nakalimut

xt, puno ng mga pangako at alaala ng aming nakaraan. Ipinaalala niya sa aki

gay

nta, na dating nagmumula sa tunay na sakit, ay naging mga walang lamang pakiusap. At si Jax, natuto siya. Natuto siyang w

isang parang batang pagtatantrum. "Ellie, relax," sasabihin niya, ang tono niya'y bo

ako umalis. Hangg

, nag-iwan ng mapait na lasa sa aking bibig. Pero ito, ang ika-siyamnapu't siy

inang na asul na pool na sumasalamin sa mga string lights sa itaas. Si Catalina, sa isang napakaikl

muhan at sinalubong ang tingin ko. Walang paumanhin sa kanyang m

g ng tubig ay isang gulat, ang bestida ko'y agad na bumigat, hinihila ako pababa. Napabulwak ako, sinusubuka

ako. Niyakap niya si Catalina, dinala ito sa gilid ng pool, bin

n ng mga kaibigan niya, lumingon siya sa akin, ang buhok ko

bi niya, ang boses niya'y kasinglamig n

aking mga pisngi na parang itim na ilog. Nakatayo ako roon, basang-basa at napahiya, hab

ga maawain at mapanuksong tingin ng aming mga

g taong kalye habang naglalakad ako

ng itong pag-ikot sa aming pagod na sayaw. Malamang inaasahan

ko minsan, at nakita ko siyang tumatawa, ang

al ko nang pinanghahawakan, ay tuluyang nadurog at naging alikabok. Hindi

amnapu't si

gkakaroon n

o sa aking laptop, ang aking mga daliri'y gumagalaw nang may kalinawan na parang banyaga. Binuksan ko ang UP student portal

a aking application status, ang aking acceptance letter ay n

pinag-isipan nilang mabuti, ay biglang naramdaman na parang isang senyales mula sa uniberso. Gust

t ko an

ng lumitaw. "Welcome to t

aang pagluha. Pero hindi ito mga luha ng pagkasawi. Ito ay

loud storage. In-untag ko ang sarili ko sa mga taon ng mga litrato sa social media. Tinanggal ko ang mga naka-frame na li

freshman year, ang tuyong corsage mula sa aming unang prom, ang maliit na silver locket na may nakaukit na aming mga in

t kaysa sa dapat. Dala nito an

sa akin sa isang perya noong sampung taong gulang kami. Hinawakan ko ito sandali,

malamig na mga mata sa tabi ng pool

g oso sa kahon