nsin-pansin ang sobrang pamumutla ng kani

untis. Ang bawat salitang binitiwan nito ay malamig at walang pakiramdam. Tila is

ailangan mo pa bang maging ganito ka walang awa?" Nanginginig ang bose

a, ang boses nito ay mababa, matigas, at hindi natitinag. "Baka nakakalimutan mo na ang ating kasal ay isang kasundu

pagtanggi ay masyadong matalim, higit pa sa kayang tiisin ng kaniyang damdamin. A

gin siya kay Noah at sinabi sa boses na matigas at puno ng determinasyon,

pagbubuntis, hindi para kay Noah, hindi par

yang anak na ang ama nito ay bahagi laman

an din ang pananaw mo. Alam kong hindi maganda ang pakiramdam mo.

lumabas ng silid ni Sadie, ang kaniyang

kay Sadie, maaga pa ay nasa ko

na kahinaan sa kaniya. Kahit gaano siya kapagod, kailangan niyang magpatuloy. Wala siyang dapat a

gad siyang pumasok sa kompanyang ito at napunta sa departamento ng mga

ekutibo, wala nang ibang nakakaalam ng tungkol sa kanilang kasal ni

ang napansin ang pulutong ng mga empleyadong nagkukumpulan sa harap ng silid-pu

nag-uusapan ng lahat, ang usap-

." "Huwag mong kalimutan na siya ang dahilan kung baki

magkakilala na sila. Magkas

pagpupulong kanina. Wala man lang kahit konting ser

ngunahing tagapayong legal ni Mr. Wall. Masasa

.

kay Sadie, tumatagos sa kaniyang kaloob-looban at wina

l ni Noah si Kyla. Hindi nakakalimutan ng mga ito ang mga gin

ang naramdaman an

g mga kamao nang sobrang higpit, hanggang sa bumaon ang kaniyang mga kuko sa laman ng mga pal

umabangon sa kaniyang dibdib. Sa halip, itinuon niya ang kaniyang atensyon sa kan

isipan, walang humpay na umaalingawngaw sa kaniyang utak, ti

ay nilamon siy

mula sa upuan. Sa pagmamadali, lumikha ng kalabog ang pagkakatu

gripo at itinodo ito. Ang tunog ng rumaragasang tubig ay

ng ay ang mapait na apdo. At sa gitna ng pagduduwal at panghihina,

aniyang mukha ay tila maliliit na gulat sa kaniyang sist

o lumabas ng banyo. Bahagyang nakabukas ang pinto ng silid-pulong nang mapadaan

wan sa isang posisyong sinadya upang ipamalas

ng. At sa kislap ng kaniyang mga mata, sumayaw an

kat. At sa kanilang silweta, malinaw na iginuhit ang larawan ng dalawang ta

m ni Sadie ay isa siyang nakalimutang anino n

bas, isang tagamasid na pilit sumisilip sa loob, ngunit

aniyang mga mata, tahimik na gumuhit n

aang galaw, hindi sinasadyang nasagi ng kaniyang siko ang isang paso. Bumagsak ito

ya at nagtama ang kanilang mga paningin ni Sadie. Sa kaniyang mga mata

angahan at napuspos ng sariling damdami

tunay na nakakalula. Bago pa man nakakilos si Sadie, bigl

ses ni Noah at ang tingin niya kay Sadie

d natukoy ni Kyla k

halip, pinakawalan niya ang isang matamis na n

hangin, mabigat at tila ba unti-unting sumis

ga ba

labis na nasasaktan ang puso niya sa isiping hindi niya man

nagbago ang anyo ni Noah. Sumeryoso ang mukha nito at ang mga mata'y napuno

mpleyad

bawat pantig ay puno ng pangungutya. Lalo lamang nitong

na anino na gumagapang sa ilalim ng malamig a

gsalita ni Noah, tum

ya si Sadie at binigyan ito ng mapang-uyam na ngiti at mapaghamong

ng lumulutang siya. Tila ba nakatayo siya sa gi

lumilipad ang isip. Bumalik lamang siya sa ulirat nang marinig ang pagtunog ng kaniyan

Higit sa lahat, pinapangarap ko na makita kang namumuhay ng masaya, tahimik, at maayos kasama ang iyong

riin si Sadie. Hindi niya mapigilan ang biglaang pamimigat ng dibdib, paran

yan para sa kaniya, ay walang kama

ananahimik. Maliban sa ilang piling ehekutibo, wala dapat ibang makaalam. Mas

a inaasahan ni Noah an

yang ginawa ang lahat upang mapad

Laura. Ngunit may isang bagay na hindi niya makakalimutan. Ito ay ang kaniyang pang

king dadalhin niya u