kong iminulat ang aking mga mata at gan'on na lamang ang gula
. ." she uttere
ay hindi ko na namalayang natulog na ako! Kahit na medyo lutang pa ay inilibot ko an
bumabalik?" namamaos kong ta
ding bumuka ang kaniyang bibig na para
. . ano po
kitang nag-aagaw na ang liwanag at dilim ng kalangitan sa labas. Kasunod n
a tapos ang meeting? Anong oras na, ah? Hindi
pa po kasi umal
niyang pang-ibabang labi nang magtama ang paningin
gjo-joke
eeting nila kanina pagkatapos po noon ay umalis na siya kasama ng ilang board members. Nagkayayaan po kumain sa
aiwan lang akong nakatulal
o papasok dito sa opisina ni Sir para ilagay iyong papele
unting pagbabadya ng mga luha. Sa hindi mabilang
her head countless times, a genuine
s fine. Uhm. . . don't blame yourself. I was the one who's at fault. Ng
er
ang paper bag na naglalaman ng sana'y lunch namin ng asawa ko.
you, Ma'a
of my lips. "Don't worry about m
d hard as sh
. Uwi ka na rin. Huwag kang magpagabi." Tinapik k
lis nang matiwasay sa gusaling iyon. Marami pa akong nakasalubong
an na labis na nagtata
hindi ba't kanina pa umalis si Sir Azie
Ang weird!" t
na lamang na walang narinig. Pumara ako n
pagdating ko sa bahay. Pakiramdam ko tuloy ay ano mang oras
ghapon kundi ang maghintay na parang timang sa kaniya. Gusto kong umiyak sa sakit pero wala ni i
i noon at hindi inisip kung ano mang magiging dulot nito. I took advantage of our situation and only
s was my karma. Was eve
i naman ako mabaliw sa labis na katahimikan. At habang nasa kalagitnaan din a
at pagod na pagod, ngunit nang magtama ang mga mata namin ay hindi nakaligtas sa akin na nakahinga siya
s just assumi
imik na kinuha ang kaniyang attache case. Hindi kagaya nitong mga nagdaa
ala akong makukuhang matinong sagot at baka humant
g tanong habang sinusundan ak
gutom ka ba? Hindi ako nakapagluto ng hap
case bago dumiretso sa walk-in closet niy
na nagpapalipas ka ng gutom sa tuwing wala
kong damit. "Anong gusto mong kainin? Magluluto na lang muna ako habang naliligo ka." Pinilit kong umaktong n
pero wala siyang makuha. Kapagkuwan ay bumuntonghininga siya a
two of us. Just. . . wait me here," he m
as I swallowed the
r. . . like it seems he didn't really care about it. And I didn't know