a dapat niyang sabihin. Wala na lang siyang nagawa kundi ang mapanguso at sundin ito
bayan ng Casa Serrie. Isama pa ang maaliwalas at asul na kalawakan. Hindi gaanong maali
ula ang lahat ng ito nang tinulungan mo ang batang gusgusing b-inu-bully." Niyakap siya nito ng mas mahigpit pa. Ipinaparating kung paano siya nito ipinagmamalaki. "Iba ka. Napamulat kang nasa mataas na antas na ng lipunan at pinalaki sa lay
ko sa isang katulad mo. Kaya napakalaking bagay ang ginawang pagtulong sa akin ng mga kaibigan ko. Kung hindi dahil sa ka
puso sa tuwing kaharap at tinititigan niya ito sa mga mata. Iba ang ligaya na tila ba lumulutang siya
ha nito bago pa man dumampi ang mga labi ng lalaki sa kaniyang mga la
pinanlisikan ang mga matang tinitigan siya. Natawa siya
kin," wika nito na ikinatili niya at tumayo. "At magpapahabol ka p
g matalisod siya. Bago sila matumba na dalawa ay niyakap siya ng nobyo. Napapikit siya dahil ayaw niyang makita kung saan siya babagsak, ngunit ng matumba ay anong pagtataka niya dahil hindi man lang siya nakaramdam ng sakit. Tanging ang mga bisig lamang ng nobyo na nakayakap sa kaniya ang kaniyang nararamdaman. Kaya pagmulat niy
na siyang nagawa kundi ang mapapikit nang pumikit ulit ito. Hindi akalain ni Katalina na ang halik na iyon ay maghahatid sa buong sistema niya ng kakaibang sensasyon. Ngayon lang niya naranasan ang ganoon kasayang pakiramdam n
ng bumuhos ang malakas na ulan kung kaya ay nag
Vicente at hinila ang kamay ni Katalina upang mag
na kubo sa hindi kalayuan. Patuloy pa rin ang pagbuhos ng ulan at kau
bo na iyon tuwing anihan dahil malapit lang iyon sa taniman ng palay. Marahil ay tuluyan iyon
umilong. Medyo maalikabok na ang loob niyon kung kaya ay hinubad
tayong maupo sa sahig," na
Totoong giniginaw na siya at nag-aalala na rin dahil hindi siya puwede
ente si Katalina at unti-unti
anang lalaki at hinubad ang kasuotan ni Katalina. Tanging panloob na
niya nang maramdaman ang mainit na yakap ni Vicente. Punong-puno ng kaba ang puso niya nang mga oras na i
na," mabining bulong ni Vice
kakataong iyon. Hinawakan ng lalaki ang baba niya
matang tinitigan
talina. Napangiti ang lalaki at kasunod niyon ay
lalong pumusok ang pagsasalong iyon. Nag-aalab ang kanilang mga katawan dulot ng kakaibang pakiramdam. Isang damdaming lumunod sa mura nilang isipan at kamalayan. Hindi na namalayan pa ni Katalina ang paglakbay ng mga kamay ni Vicente sa buo niyang katawan. Unti
tan kita, Mahal ko," bulong ni Vicente na tulu
ahal ang sarili sa mga oras na iyon. Mahal na mahal niya ang lala
ito. Halos hindi ito makapaniwala sa nararamdaman ngunit sa kabilang banda ay nakara
mahal kita
mo ng pagkahumaling. Saksi ang munting kubo na iyon sa maalab na pag-iibigan ng dalawang taong pigil ang pag-alpa