g kumportable akong nagbabasa ng libro sa kama, samantalan

man kong lumapit siya sa akin kaya natigil ako ginagawa at napatingal

ig niya ngunit agad din iyong tina

ng gusto niyang iparating o sabihin. Masyado ko bang iniisip ang nan

ing lahat ng estudyante ay magsasama-sama sa isang event." Tumango ako at naalala iyong sinabi ni Matt

ha ang hawak kong libro at inilapag iyon sa katabing

a longsleeve fitted dress doon, inabot niya iyon sa akin bago mapunta sa lagayan niya ng sapatos at pagbalik sa harapan ko ay may dala na siyang heels. Ba

t makitang naka-ayos na si Ayesha. Nakasuot siya ng black dress, medyo may pagkapareho sa akin pero 'yun

wala na akong nagawa dahil hinila niya ako sa harapan ng salamin, hindi pa naman ako sanay sa ganitong bagay kaya medyo naiilang ako sa tuwi

ko, bagay na bagay lang din sa kulay ng balat ko ang mga ginamit na make-up ni Ayesha

tumayo na rin ako at sabay na lumabas ng dorm kung saan naroon si Liam, ang gwapo niya tignan sa suot

o sa braso niya gaya ng ginawa ni Ayesha pero ginawa ko pa rin. Mabuti na lang at malapit lang ang function hall sa dorm kaya mab

ng organizer ngayong month." Sabi ni Ayesha habang naghahanap kami nang mapagp-pwestuhan sa loob. Wala kasing upuan at

kami ng pwesto. Medyo malayo kami sa stage pero kahit ganoon ay okay nama

at tumango lamang si Liam bago magpunta sa long table k

ktong pag-alis naman niya ay biglang tumugtog ang ang kantang despacito, dahilan para mapuno na ang ingay ang buong hall. K

ong ni Matthew nang sumulpot siya sa pwes

iyang iyon ngunit dumating na si Liam a

bot ko pa saglit ang paningin sa buong function hall, nagbabaka

, dahil doon ay bumaling ang tingin ko sa kanya. "Hindi siya a

ang beast mode 'yung date mo, eh." Paalam ni Matthew bago umalis. Napalingon

Tinapik ko ang bal

't trust them, Rain. Stay away from them." Seryosong sabi niya kaya hindi ko tuloy maiwasang kabahan, may point na

i Ayesha mula sa speaker nang humina ang malakas na tugtog. Sabay na

undan ko lamang siya ng tingin hanggang sa tuluyan siyang makarating sa stage at tumayo sa harapan ng mic stand. Maya-maya pa ay tuluy

t hindi ko maiwasang mapapikit,

mata ko. Nagtataka ko siyang nilingon pero maya-maya lang ay biglang dumilim sa paligid. Pati ang mga ordinaryong ilaw

ra isayaw ako. Kunot noo akong sumasabay sa galawa niya kahit na hindi ko naman

pala talaga 'yung sinasabi niyang 'Dance with me later' paano naman siya nakasigurado na pupunta talaga

akit na nararamdaman dahil sa heels. Kahit paano ay nak

ng mapalingon sa paligid. Baka ako ang gantihan ng mga lalaking iyon dahil sa nangyari noong nakaraang araw. Magsasalita sana ako para

gbukas ulit ang ilaw at hindi inaasahang si Thunder ang bubungad sa akin. Nakakasira man ng gabi ang presensya niya ay naka

ko ang pagngisi niya sa naging reaskyon ko. Balak ko na rin sanang lumay

scared

siya agad makasagot. Halatang naiinis siya, ganito ba kalakas ang epekto ko sa gaya niy

ilagay niya ang kamay niya sa bayw

ng ako naiint

ng ang pagitan ng mga mukha namin. Ramdam na ramdam ko ang bawat paghinga niya sa sobrang lapit namin at pakiramdam ko, ano mang

Ramdam kong humigpit ang hawak sa akin ni Thunder na para bang ayaw niya na may kumuh

g ma-realize ko kung ano ang ginawa niya ay mabilis ko siyang itinulak palayo kasabay nang muling pagbukas ng ilaw. Pilit kong kinusot

kbo na lamang ako palayo at nang malapit ko nang marating ang dou

ay na naman

apos marinig ang ilang tanong mga estudyante sa paligid. Sinubukan kong mangapa

imang segundo, nagbabakasakali na pinagtitripan lang ako ni Thunder ng

h

kong makita ay alam ko kung kanino galing ang boses na iyon. It's from J

ilingon si Jiro na cool na cool lang na nakatayo sa likuran ko. Nakasuksok ang mga kamay

hunder. Ramdam na ramdam ko ang namumuong tensyon sa dalawang grupo at mukhang hindi lang ako

a sa pagkanta si Liam. Mukhang natanaw niya pa ako dahil dali-dali siyang buma

nagawa nang mabilis akong nahatak ng mga third year. Sa sobrang rahas ng paghila sa akin

g ito, bakit ipinagdadamot niyo?" Tanong ng lalaking nakahawak s

ay mo?" Hindi ko alam kung matatakot ba ako o kikiligin dahil sa sinabing iyon ni Jiro. Although a

dahil naramdaman ko ang pag luwag nang pa

ko. Napapikit na lamang ako sa takot. Sana kainin ako ng lupa ngayon, nagsisisi na ako na nagpunta pa ako sa party n

g takot ko dahil sa isinigaw ni Thunder. Tinignan ko siya ng masama

la ang gulo. Itinulak niya ako palayo kaya natapilok na naman ako. Napapikit ako ng mariin h

at tumango lamang ako habang pinagmamasdan

ing napupunta ako sa alanganin? Siya ang ang puno't dulo ng kamalasan ko pero hindi ko magawang magalit sa kanya ng sobra. Siya ang dahilan kung bakit ako