, pero kailangan ko po itong

pagkain at ang libro ay may sentimental na halaga. Ito ay

ga mata ay naningkit, at ang kanyang labi ay naging manipis na linya. "Hindi mo ako naiintin

pagkain ay nahulog mula sa kanyang kamay, ang adobo at sinigang a

kit mo ginawa iyon?" tanong ko, nanginginig ang boses ko.

sarili mo. Sa tingin mo, papansinin ka ni Leandro sa su

g mukha. Ngunit hindi ako nagpatinag. "Hindi mo

"Kung ano man ang pinagdaanan mo, wala akong pakialam. Kung hindi ka

ang aking buto. Sinubukan kong kumawala, ngunit napakalakas niya. Ikinulong niya a

!" sigaw ko, sinusubuka

kong itinulak. Tumama ang likod ko sa isang matigas na p

mapo sa aking mukha. Agad na namula at nangimay ang

pa ako nakakabangon, isa pang sampal ang dumapo sa kabila

Biglang nagulantang ang aking isi

g aking sarili upang maipagtanggol ang aking munting anghel. Ang sakit sa

na nakakalat sa sahig at itinapon sa akin. Ang kumukulong adobo

umabot sa aking balat. Ang la

aking mga kamay sa aking tiyan. Hindi ko

pa ni Leandro. Sa tingin mo ba, kak

ong kainin? Sige, tikman

king bibig. Ipinasok niya ang bahagi ng adobo na may sili. Ang angh

g hawak. Ang sili ay dumikit sa aking mga mata, kaya nanlabo ang akin

sigaw ko. Ang saki

g aking mukha ay basa ng luha, sipon, at sa

nyang mga mata ay parang yelo habang nakatingin sa akin. "Sa susunod, huwag mon

hindi mo alam..." Ngunit ang aking bo

bihin mo? Na mahal ka niya? Naku, huwa

nto. Isang malakas na kat