Huli Na Ang Lahat, Mahal

g pinakamagandang balita sa aming buhay

na si Zaira. Tinawag niya akong hamak na tagahanga, itina

t ang aking damit. Sa harap ng maraming tao, sinulatan niya ng l

ndi niya ako nakilala. Malamig ang kanyang mga mata n

n. Huli na ang lahat. Sa ospital, inanunsyo ng doktor na hindi lang ang apat na buwang

g isang sigaw na parang hayop na

ana

ng dating paborito kong kape ay nagiging sanhi ng matinding pagduduwal. Akala ko'y simpleng pago

amis ay nagiging maasim, at ang mga amoy na dati'y hindi ko napapansin ay biglang na

y makakilala sa akin. Ayoko ng atensyon. Ayoko ng tsismis. Gusto ko lang ng kasagutan. Haban

Nang tawagin ang pangalan ko, dahan-dahan akong tumayo, pakiramdam ko

kanyang mga mata, puno ng init. Hindi ko alam kung ano ang sa

g Rivas," sabi niya, da

n ng tinik sa dibdib, sabay may sumabog na fireworks sa aking puso. Ang mga sali

ngarap ng sarili naming pamilya. Maraming beses na kaming nabigo. Ilang beses na akong umasa, tapos ay masa

Huwag kang mag-alala, Rita," sabi niya noon, ang kanyang boses ay malalim at nagpapagaan ng loob. "Darating din ang taman

ng ipinagdarasal. Hindi ko maipaliwanag ang gaan ng pakiramdam sa aking dibdib.

is," dagdag ng doktor, na nag

a kanya. Hindi ko maintindihan. Bakit hind

in ng masustansiya. At iwasan ang stress. M

Apat na buwan ka nang kasama ko. Nanginginig ang aking mga kamay h

ilang librarian at ang aming tagong pagmamahalan ni Leandro ay nakakalito at nakakapagod. Kailangan kong maging maingat sa bawat hakbang, bawat salita. Sigu

lakan na nararamdaman ko. Hindi ko na mapakali. Gusto kong ipagsigawa

kong makita ang kanyang reaksyon. Ang kanyang ngiti. Ang kanyang yaka

ng baboy at bawat sarsa ay puno ng aking pag-asa. May kasama pa itong sinigang na hipon, na paborito

na niyang hinahanap. Nakita ko ito sa isang lumang bookstore. Ito ang perp

aba at excitement ay naghahalo sa aking dibdib. Ito ang pinakamahalagang balita sa aming buh

maliwanag, at ang mga ulap ay tila nagbubunyi kasama ko. Nakarating ako sa tapat ng kanyan

akin. Ang kanyang tindig ay matikas, at ang kanyang mga mata ay matalim. Nakasuot siya

boses ay malamig at hindi palakaib

g magiliw. "May dala akong regalo para kay Leandro. Isang libro na mahalag

kanilang propesyonal na mundo, at alam kong lihim ang aming relasy

g ang suot ko. Hindi ito ang tipikal na fashion sa isang kumpanya ng arkitektura. "Isa ka na namang tagahan

indi niya ako naiinti

s ay puno ng awtoridad, tila nagbibigay ng babala. "Ako ang lead project

," sabi niya, tinuro ang aking dala. "At umalis ka