/0/71460/coverbig.jpg?v=22532312abb581bb0af87ccc4a8b6038)
Rithym is the only pure daughter of King and Queen of Elite World and she has a step sister dahil sa inggit isinumpang hindi makakapagsalita at ipinatapon nya si rithym sa impotent city kung saan ang tingin sa lugar ay walang kwenta.
Rithym is the only pure daughter of King and Queen of Elite World and she has a step sister dahil sa inggit isinumpang hindi makakapagsalita at ipinatapon nya si rithym sa impotent city kung saan ang tingin sa lugar ay walang kwenta.
RITHYM P.O.V.
"---- ka talaga!"
"Mama naha-highblood na naman kayo, chill lang kayo hindi naman natin kasalanan kung ---- talagang pinanganak 'yang si rithym."
Akala ko kakampihan ako ni Jan pero iinsultuhin din pala ako. Noon pa naman hindi na nila ako gusto pero kahit kailan hindi nila ako ininsulto ng harap-harapan. I'm not stupid. Gustong-gusto kong sumagot pero wala akong boses na mailabas.
"Ayusin mo 'yan ha! Pasalamat ka at mahal na mahal ko si Jun kundi dahil sa kanya hindi talaga kita kukupkupin." Panunumbat pa sakin ni Aunt Xenah. Parang kung anong tagos-tagosan na lang sa puso at isipan ko, hindi ko na maramdaman.
Same old sayings. Nagugutom na ako, gusto kong kumain pero hindi ako pwedeng kumain.
Malaki ang takot ko sa asawa ni uncle Jun, kay aunt Xenah. Ayaw nyang nakangiti ako o kaya naman ay masarap ang kain, sa makatuwid ayaw nyang mapasarap buhay ko. Simula ng mamatay si uncle Jun isang beses sa isang araw na lang nya ako pakainin, tuwing hapunan na lang.
"Rithym anong pag-kain?" Tanong ni Xhan. Kagigising nya lang at may oras ang pagiging mabait nya sa akin. Tinuro ko ang pagkaing natatakluban sa lamesang gawa sa kahoy, pagkaing para sa isang tao na lamang. Gutom na gutom na ako pero kailangan kong magtiis dahil wala naman akong magagawa eh.
Tinuloy ko na lang ang paghuhugas sa mga platong ginamit nila para matuon sa iba ang atensyon ko at hindi ko masyadong isisping nagugutom ako. Halos isang taon na rin naman akong ganito. "Ako na maghuhugas nito. Ibigay mo na lang 'to kay Senior Meylah." Medyo mabait sa akin si Xhan pero minsan lang kaming mag-kita dito sa bahay dahil sa trabaho nyang sya lang ang nakakaalam kung ano.
May inabot sya sa aking isang supot na hindi naman gaano kalakihan. Ano kayang laman nito? Parang gusto kong malaman kung ano ang laman nito. Bubuksan ko na sana kaso tumayo na si Xhan mula sa kinauupuan nya. Sayang naman gusto ko talagang malaman.
"Bakit hindi ka pa naalis?" Tanong muli nya kaya dali-dali akong naglakad papalabas ng bahay namin. Medyo malayo ang bahay nina senior meylah kaya hindi ko alam kung kakayanin kong magpunta pa doon lalo na't wala pa akong kain.
Nagsimula na akong maglakad at wala pa sa kalahati ng daan papunta kayna senior meylah ay nanghihina na ako pero kailangan kong maibigay sa kanya dahil siguradong malalagot ako kapag hindi ko naibigay sa kanya.
Hindi ko na kaya.
Nanlalabo na ang paningin ko at hindi na ako makatayo ng diretso. Ramdam kong babagsak na ako pero wala akong maramdamang sakit. Sinubukan kong imulat ang mata ko at nakita kong nakalutang na ako. Nag-panic ako at naging magalaw pero nanatili akong nakalutang.
A-Anong nangyayari? May taga elite world ba dito? Sinubukan kong pakalmahin ang sarili ko at unti-unting nawala ang pagpa-panic ko.
Wala akong maramdamang engkantado dito at mukhang ako ang kumukontrol sa pag-angat ko sa lupa pero nasa impotent city ako papaanong nangyari 'to? Sinubukan kong kontrolin pa at nakaalis ako sa pwesto ko kanina.
Maganda 'to makakapunta ako kayna senior meylah ng hindi lumalakad. Tinuloy-tuloy ko lang hanggang makarating ako sa tapat ng bahay nya. Sinubukan kong ibaba ang sarili ko pero nahihirapan na akong ibaba ang sarili ko.
Malaking eskandalo 'to kapag may ibang nakakita sa akin. Sinubukan kong mag-concentrate at salamat naman nagawa ko. Kumatok ako at ilang saglit pa ng pinagbuksan ako ng pinto.
Dali-dali nyang kinuha ang supot na inabot sa akin ni Xhan kanina at walang sabi-sabing pinagsaraduhan ako ng pinto.
Ano kaya ang laman ng supot na yun?
Uuwi na ako at naisipan kong gawin ulit ang ginawa ko kanina kaso hindi ko na alam kung papaano. Sinubukan kong pumikit at dinama ang sarili ko pero ayaw na talagang gumana.
Dumarami na rin ang mga taong nasa dadaanan ko. Maglalakad na lang ako, Goodluck sa akin. Habang naglalakad may napansin ako sa mga mata ko. Mas lumiit ang tingin ko pero mas malinaw kaysa sa dati. Kinusot-kusot ko ang mata ko at salamat bumalik na sya sa dati. Mukhang dahil lang yun sa gutom, tama, siguro masyado lang akong gutom.
"Excuse me, emergency!"
May lalaking tumulak sa akin at muntik na akong madapa. Mabuti na lang at naka-balance ako, napigilan ko ang aksidenteng mangyayari. Aray, ano ba yun? May lalaki ulit na bumangga sa akin at tuluyan na akong nadapa.
"Tabi-tabi!"
Isa pa yung mga grupo ng mga kalalakihan, mukhang yung lalaking bumangga sa akin ang hinahabol nila. Sino kaya yun, parang gusto kong makibalita pero malayo na sila at nagugutom na ako. Gustuhin ko mang maki-sagap ng balita ay wala na akong lakas, gusto ko na lang mag-hapon na para makakain na ako.
Pero sino ba 'yung lalaking hinahabol nila?
Hindi ko talaga maalis sa akin ang kuryosidad. Nakakainis ang pakiramdam na gusto mong malaman ang lahat kahit hindi naman maaari para sayo.
Isang mahiwagang bato mula sa langit ang tumama sa isang hamak na binatang nagngangalang Darren Chu. Bigla siyang nagkaroon ng kakayahang sumipsip ng lakas at talino ng lahat ng uri ng mandirigma. Sa isang mundo kung saan ang lakas at talento ang nagdidikta ng kapalaran, si Darren ay nagsimulang sumipsip ng mga kakayahan, at ang kanyang lakas ay lumago nang walang katapusan. Dahil dito, nagkaroon siya ng pambihirang kakayahang umunlad at matuto nang napakabilis. Mula noon, ang buong mundo ng mga mandirigma ay nagulo, at isang makapangyarihang diyos ng digmaan ay unti-unting sumisikat. "Kapag ang aking kakayahan ay naging katulad ng isang diyos, pati ang mga diyos ay luluhod sa harap ko!" sabi ni Darren.
"Huwag mong hayaang tratuhin ka ng sinuman na parang tae!"/Natutunan ko iyon sa mahirap na paraan. Sa loob ng tatlong taon, tumira ako sa aking mga biyenan. Hindi nila ako tinuring na manugang kundi isang alipin./Tiniis ko ang lahat dahil sa asawa kong si Yolanda Lambert. Siya ang liwanag ng buhay ko./Sa kasamaang palad, gumuho ang buong mundo ko noong araw na nahuli kong niloloko ako ng asawa ko. Kailanman ay hindi ako naging napakasakit ng puso./Upang makapaghiganti, isiniwalat ko ang aking tunay na pagkatao./Ako ay walang iba kundi si Liam Hoffman—ang tagapagmana ng isang pamilyang may trilyong dolyar na mga ari-arian!/Ang mga Lamberts ay lubos na nabigla pagkatapos ng malaking pagbubunyag. . Napagtanto nila kung ano ang naging kalokohan nila para tratuhin akong parang basura./Lumuhod pa ang asawa ko at humingi ng tawad. /Ano sa tingin mo ang ginawa ko? Binawi ko ba siya o pinahirapan siya?/Alamin mo!
Dalawang taon pagkatapos ng kanyang kasal, si Ximena ay nawalan ng malay sa isang pool ng kanyang sariling dugo sa isang mahirap na panganganak. Nakalimutan niyang ikakasal nga pala sa iba ang dating asawa noong araw na iyon. "Maghiwalay na tayo, ngunit ang sanggol ay nananatili sa akin." Ang kanyang mga salita bago natapos ang kanilang diborsyo ay hindi pa rin nawawala sa kanyang isip. Wala siya roon para sa kanya, ngunit gusto niya ng buong kustodiya ng kanilang anak. Mas gugustuhin pa ni Ximena na mamatay kaysa makitang tawagin ng kanyang anak ang ibang ina. Dahil dito, isinuko niya ang multo sa operating table na may dalawang sanggol na naiwan sa kanyang tiyan. Ngunit hindi iyon ang wakas para sa kanya... Pagkalipas ng mga taon, naging dahilan ng muling pagkikita ng tadhana. Si Ramon ay isang nagbagong tao sa pagkakataong ito. Gusto niyang itago siya sa sarili niya kahit na siya ay ina na ng dalawang anak. Nang malaman niya ang tungkol sa kasal niya, sumugod siya sa venue at gumawa ng eksena. "Ramon,Namatay ako minsan, kaya wala akong pakialam na mamatay ulit. Pero sa pagkakataong ito, gusto kong sabay tayong mamatay," siya sumigaw, nanlilisik ang tingin sa kanya na may nasasaktan sa kanyang mga mata.//Naisip ni Ximena na hindi siya nito mahal at masaya na sa wakas ay wala na ito sa buhay niya. Ngunit ang hindi niya alam ay nadurog ang puso niya sa hindi inaasahang pagkamatay niya. Matagal siyang umiyak mag-isa dahil sa sakit at hapdi. Palagi niyang hinihiling na mabawi niya ang mga kamay ng oras o makita muli ang magandang mukha nito. Sobra para kay Ximena ang drama na dumating mamaya. Ang kanyang buhay ay napuno ng mga twists at turns. Hindi nagtagal, napupunta siya sa pagitan ng pakikipagbalikan sa kanyang dating asawa o pag-move on sa kanyang buhay. Ano ang pipiliin niya?
Si Lenny ang pinakamayamang tao sa kabisera. Siya ay may asawa, ngunit ang kanilang pagsasama ay walang pag-ibig. Isang gabi, hindi sinasadyang nakipag-one night stand siya sa isang estranghero, kaya napagpasyahan niyang hiwalayan ang kanyang asawa at hanapin ang batang babae na kanyang nakasiping. Nangako siyang pakasalan siya. Ilang buwan pagkatapos ng diborsyo, nalaman niyang pitong buwang buntis ang kanyang asawa. Niloko ba siya ng kanyang asawa?/Hinahanap ni Scarlet ang kanyang asawa isang gabi at sa hindi inaasahang pag-iibigan ng dalawa. Hindi alam kung ano ang gagawin, tumakbo siya sa takot, ngunit kalaunan ay nalaman na siya ay buntis. Nang handa na siyang magpaliwanag kung ano ang nangyari sa kanyang asawa, bigla na lang itong humiling sa kanya ng hiwalayan./Malaman kaya ni Lenny na ang kakaibang babae na kanyang nakasiping ay talagang asawa niya? Higit sa lahat, ang kanilang walang pag-ibig na pagsasama ay magiging mas mabuti—o mas masahol pa?
Si Corinne ay naglaan ng tatlong taon ng kanyang buhay sa kanyang kasintahan, para lamang masayang ang lahat. Itinuring niya siyang walang iba kundi isang bukol sa bansa at iniwan siya sa altar upang makasama ang kanyang tunay na pag-ibig. Matapos ma-jilt, ibinalik ni Corinne ang kanyang pagkakakilanlan bilang apo ng pinakamayamang tao sa bayan, nagmana ng isang bilyong dolyar na kapalaran, at sa huli ay tumaas sa tuktok. Ngunit ang kanyang tagumpay ay umaakit sa inggit ng iba, at patuloy na sinubukan ng mga tao na ibagsak siya. Habang isa-isa niyang hinarap ang mga manggugulo na ito, tumayo si Mr. Hopkins, na kilalang-kilala sa kanyang kalupitan, at pinasaya siya. "Tara na, honey!"
Si Jennifer Bennett, ang karapat-dapat na tagapagmana ng legacy ni Bennett, ay nakipaglaban nang husto para sa pagkilala ng kanyang pamilya, ngunit nalampasan lamang ng isang impostor. Nahaharap sa mga maling akusasyon, pambu-bully, at kahihiyan sa publiko, kalaunan ay sumuko si Jennifer sa pagsisikap na makuha ang kanilang pag-apruba.//Nangakong babangon sa kawalan ng katarungan, siya ay naging bane ng mga nagkasala sa kanya. Ang pagsisikap ng pamilya Bennett na sirain siya ay nagpasigla lamang sa kanyang tagumpay, na humantong sa kanya sa taas na pangarap lamang ng kanyang mga karibal.//May nagtanong, "Nadarama mo ba ang pagkabigo ng iyong mga magulang?"//Na may mahinang ngiti, sinabi ni Jennifer, " Hindi mahalaga sa huli, nangingibabaw ang kapangyarihan."
© 2018-now CHANGDU (HK) TECHNOLOGY LIMITED
6/F MANULIFE PLACE 348 KWUN TONG ROAD KL
TOP