Sold For Revenge

Malalim na ang gabi, madilim na ang kapiligiran at tanging liwanag na lamang ng buwan ang nagsisilbing ilaw ni Celine sa masukal na gubat. Bakas sa mukha ng dalaga ang hirap at sakit na nararamdaman nito ngunit hindi nito naisip na huminto at magpahinga mula sa kakatakbo dahil sa oras na ito ay ginawa niya, her life will be over.

Isa lamang ang nasa isip ni Celine at iyon ay ang matakasan ang grupo ng mga armadong lalake na humahabol sa kaniya. Hindi sana siya malalagay sa sitwasyong ito kung hindi dahil sa magaling niyang Ama, kung buhay lang siguro ang Ina nito ay hindi ito papayag na mangyari sa kaniya, ngunit ano pa nga ba ang magagawa niya?

Sa sobrang bilis ng takbo nito ay halos maihulog niya ang sarili mula sa bangin pababa sa ilog. Kaagad itong napaupo ngunit napalingon din sa kaniyang likuran nang marinig ang tunog ng mga sapatos na papunta sa kaniya. Celine can’t do anything but to watch them as they approach her, wala naman na itong mapupuntahan, she’s trapped.

“Ms. Celine, ‘wag mo nang pahirapan ang sarili mo” saad ng isa sa mga ito. Sa hitsura nito ay mukhang ito ang kanang kamay ng “boss” nila, wala itong hawak na baril o kahit na anong armas na maaaring makasakit maliban sa malalaki nitong kamao.

“Parang awa niyo na, tigilan niyo na ako” pagmamakaawa ni Celine, sunod-sunod na tumulo ang luha mula sa magaganda nitong mata.

Bumuntong hininga ang isa sa mga ito at lumapit sa kaniya na dahilan para mapaatras si Celine. Lumingon ito sa kaniyang likod, mas nadagdagan ang takot nito nang makitang isang hakbang pa ay mahuhulog na ito.

Lumuhod sa harapan niya ang lalake, his red hair is hanging on his forehead. Bakas sa mukha nito ang pagod at pagka-irita. Nagsimulang bumuhos ang ulan which makes the man curses and scratch his head. Tinignan nito sa mata si Celine at hinawakan nang mahigpit ang siko ng dalaga.

“Don’t make this hard for the both of us, you’re not our primary business tonight” Celine felt shiver down her spine when she heard his voice. Sobrang lalim nito at may awtoridad kung magsalita.

“Pakawalan niyo na ako, kahit anong gawin niyo hindi ako sasama sa inyo” sigaw nito kasabay nang pagkidlat sa kalangitan.

“Why would I do that? Your father sold you to—” hindi na natapos ang sasabihin ng lalake ng malakas siyang sipain ni Celine sa mukha, dahilan para mabitawan nito ang dalaga. Kaagad na tumayo si Celine habang ang iba ay tinutukan na siya ng baril.

“Sige, kung ayaw niyo akong pakawalan ako na mismo ang magpapakawala sa sarili ko?!” sigaw nito

“Hindi ko hahayaan ang sarili ko na magamit nang isang matandang sindikato” her last words makes the men pointing the gun at her look at her in confusion while the guy she hits curses.

Ngunit naalerto ang mga ito nang tumalikod sa kanila ang dalaga at tumalon. Hindi na hinintay ng lalake na tumama ang katawan nito sa tubig, bagkus ay inalis nito ang dalang baril mula sa kaniyang damit.

He then ordered his men, “Abangan niyo kami sa baba” pagkatapos ay sumunod itong tumalon.

It’s only a matter of seconds when Celine’s body hits the water, tumama pa ang ulo nito sa nakausling bato dahilan para mawalan kaagad ito ng malay. The red haired guy soon made contact with the water, kaagad itong lumangoy patungo sa nakalubog na katawan ni Celine. Lumalakas na ang ulan kaya lumalakas na rin ang agos ng tubig dahilan para mahirapan itong abutin ang dalaga. Nang maabot nito ang kamay ng dalaga ay mabilis niya itong hinila at lumangoy patungo sa lupa.

It took him awhile before reaching the land dahil sa agos ng tubig. Inilapag niya ang walang malay na si Celine sa lupa at tinignan ang pulso. He felt a relief inside him nang maramdaman ang pulso ng dalaga. Eksakto naman ang pagdating ng mga kasama nito.

“Eden, take her to the hospital. Tawagan mo ang iba na pumunta sa hospital para bantayan siya pagkatapos ay sumunod ka sa venue” utos nito sa kaniyang kanang kamay. Tumango ito at naglakad patungo sa katawan ni Celine.

Tumayo na ang lalake at mabilis na naglakad palabas ng gubat. Samantala, binuhat ni Eden ang walang malay na katawan ni Celine at sumunod sa kaibigan at amo nito kasama ng iba.

###

Idinilat ni Celine ang mga mata nang may marinig na boses ng mga lalake, bumungad sa kaniya ang maliwanag na ilaw na nakakabit sa puting kisame kung saan siya nakahiga. Kaagad itong nakaramdam ng kirot sa may bandang ulo kaya napahawak siya rito, dahilan para mapalingon sa kaniya ang mga nasa kwarto.

Sinenyasan ni Eden ang dalawang kasama niya, tumango ang mga ito at lumabas ng kwarto.

“How are you feeling?” tanong ni Eden, lumapit ito sa kama niya at huminto saka ipinagpatong ang dalawang braso sa dibdib.

Tinignan ng dalaga si Eden, hindi ito nagsalita ng ilang segundo ngunit biglang nanlaki ang mga mata nito nang mapagtanto kung sino ang kaniyang tinitignan. Muling naglandas ang luha sa mukha ni Celine at umatras palayo rito.

“Sinabi ko na sa inyo tigilan niyo na ako” umiiyak na pagmamakaawa nito.

“Ms. Celine, would you please calm down” kalmadong pakiusap ni Eden

“Hindi kita sasaktan” he continued, ngunit parang walang narinig si Celine dahil tumayo ito mula sa pagkakahiga, napahawak pa ito sa kaniyang ulo nang maramdaman ang pagkirot nito. Lalapitan na sana siya ni Eden para pakalmahin nang bumukas ang pinto. Kapwa sila napatingin sa pumasok.

“Thao” Eden said

“Leave her to me” may awtoridad na utos nito.

Tumango si Eden, muli nitong tinignan ang takot na Celine na nakatingin kay Thao saka ito lumabas ng kwarto. Sumunod ang ibang kasamahan nito.

Meanwhile, Celine stared at the red haired guy whom she met the night before she attempted to commit suicide. Ngayon niya lang ito nakita ng maayos, ang kulay ng buhok nito ay kabaliktaran ng matingkad na parang kakulay ng dugo, halata rin ang viper tattoo nito sa leeg. Umangat ang tingin nito sa mukha ni Thao na diretso ang tingin sa kaniya, ‘tila ba wala itong kahit anong emosyon at walang buhay ang kaniyang mga mata.

“You shouldn’t be scared” saad nito at naglakad palapit sa kaniya. Celine stared at him warily habang umaatras ito sa kaniyang kama.

“Huwag kang lumapit sa’kin” nanginginig ang boses na pagmamakaawa ni Celine

Hindi ito pinansin ni Thao, naglakad pa ito palapit sa kaniya at umupo sa kama ni Celine, then he place his hand on his thighs while looking at her. “Why not?” simpleng tanong ni Thao.

“Wala kayong karapatan sa’kin, pakawalan niyo na ako” ani nito. A smirk form on Thao’s lips as he chuckled.

“Babayaran ko na lang ang naiwan na utang ng tatay ko sa boss niyo” dugtong pa nito, receiving another chuckle from Thao.

Nangunot ang noo ni Celine, nagtataka ito kung bakit natatawa ang lalakeng nasa harapan niya ngunit mas pinili niya na manahimik at obserbahan ito.

Thao holds the side of his neck as he attempts to crack it, as soon as he’s finished he looked at her again, “Well, your father didn’t tell you na wala siyang utang” paunang salita ni Thao. Mas inilapit pa nito ang sarili kay Celine na wala nang maurungan.

“But your greedy father sold you to me” dugtong nito. His last words made Celine stop.

Muli nitong inilapit ang sarili hanggang sa makorner niya ang dalaga, he pinned her both hands on her side. Then his devilish smirk showed up again, “So you’re mine, I purchased you and you became my property kaya may karapatan ako sa’yo” he said in a deeper voice, enough to send shivers to Celine.

“Kahit anong gawin mo na pagtakas, palagi kang gigising kinabukasan sa kwarto. The worst thing that can happen is for you to be chained up” anas nito at hinaplos ang kaniyang mukha.

“That’s all I can give for now, pero sa susunod I will make it hard that will make you beg for more”

Nanlaki ang mata ni Celine at kaagad na tinakpan ang katawan gamit ang kumot. Satisfied with Celine’s reaction, tumalikod ito at maglalakad na sana palabas nang bigla itong huminto. May kinuha ito sa bulsa ng suot na pantalon, muli itong lumingon kay Celine at inihagis ang isang card.

“Use that when you got out of the hospital, I’ll have my men accompany you. I’ll be out for a week so shop yourself with some elegant clothing, I want you to look decent when I get back” with that, tuluyan na itong lumabas nang kwarto.

Napatingin si Celine sa hinagis nito. It’s a black card, hindi na nito kailangan suriin pa ang card dahil alam na niya agad kung ano ito. It’s a black card used by rich people, iilan lang ang mayroon nito. Isang beses niya itong nakita nang may makausap siyang guest sa kaniyang trabaho.

Muling tumulo ang luha sa mga mata nito at yumuko. Slowly losing hope to escape from the trouble that her father dragged her into.