/0/31122/coverbig.jpg?v=20221229095524)
Mierra Dawn Alfiego, ang nag-iisang taong natira sa pamilya Alfiego, nang mamatay ang buong angkan nito tatlong taon na ang nakararaan. Tanging ang mga kasambahay, at ang taong namamalakad sa kumpanya ng kanilang buong angkan ang nakakaalam tungkol sa kaniya, para na rin sa kaligtasan niya. Tatlong taon na ang nakalilipas, simula nang sumabog ang eroplano kung saan nakasakay ang buong angkan ng Alfiego. Tanging siya lamang ang naiwan sa kanilang mansion, kasama ang taga-pangasiwa ng babae. Tatlong taon na, simula ng mamatay ang buong angkan nito. Ngunit, sariwang-sariwa pa rin sa kaniyang alaala ang buong pangyayari't hindi pa rin mawala sa kaniyang isipan ang salitang 'paghihiganti'. Paghihiganti sa taong nagtanim ng bomba sa eroplanong kinasasakyan ng kaniyang buong angkan. Pero... Makuha niya ba kaya ang hustisya para sa mga namayapa niyang kamag-anak?
Her Povs*
"Young lady, it's time." Huminga muna ako ng malalim bago bumaba sa sasakyan. I looked at the entire building, wala pa ring pinagbago. Kahit ilang taon na simula nang huling makapunta ako rito ay para pa rin itong bagong pintura.
How I wish they're here, and saw their wide-smile, habang naglalakad ako papasok sa loob ng building na pagmamay-ari namin. But...
They're gone! They got killed by someone.
Napatingala ako sa langit para mapigilang tumulo ang mga luhang nagbabadya na namang kumawala sa aking mga mata.
Everyone, are you happy there? Do you'll see me, now?
"I know they're happy, and proud of you, Young lady." Napatingin naman ako bigla sa taong nagsalita mula sa likuran ko. "I'm sure they're so proud of you, walang halong biro," ani pa nito na siya namang ikinagaan nang loob ko.
"I wish, they're here," mahina ngunit sapat na para siya lang ang makarinig. Nakita ko naman ang pilit na ngiti sa mga labi nito. "But, like what others' said..."
"You'll need to let them go, and be strong in life," sabay naming turan na siya namang ikinatawa naming dalawa.
"So, let's go. They're waiting for you," aniya at nagpatiunang maglakad na agad ko namang sinundan.
Ilang taon na ang nakalilipas simula nang pumanaw silang lahat, at sa ilang taong iyon ay tanging ang taga-pangasiwa lamang ng aming kumpanya't maging ang mga katulong namin ang siyang nakakaalam ng tungkol sa akin, at tanging sila lamang ang siyang naging sandalan ko sa tuwing nahihirapan akong tanggapin na... Ako na lamang ang natitirang buhay sa pamilya Alfiego.
Habang naglalakad kami papasok sa kumpanya'y hindi nakaligtas ang mga mapanuring mga matang nakatingin sa akin. Para bang nagdududa sila na isa talaga ako sa pamilya Alfiego.
Well, sino bang hindi magdududa. Eh, ngayon pa lamang nila ako nakita? Hindi kasi ako pinahihintulutan ng mga nakatatanda sa angkan namin na magpakita sa mga taong dadalo sa pag-selebrar ng kaarawan ng bawat isa sa amin. Kahit nga sa saliri kong kaarawa'y hindi rin ako pinahihintulutang magpakita sa mga panauhin. Tanging ang mga kaibiga't mga kamag-aral ko lamang ang maaaring makakita sa akin.
Nag-aral ako na Fushika ang apelyedong gamit-gamit ko. Bagay na talaga namang ipinagtataka ko. Pero, nasagot din kung bakit ang apelyedo ng aking Ina ang ipinagagamit nila't hindi ang apelyedong 'Alfiego', ganoong nakalagay naman iyon sa birth certificate ko.
Nalaman ko na may dahilan pala kung bakit nila napag-desisyonang Fushika ang apelyedong gamitin ko sa paaralan, dahil may mga taong galit sa angkan namin. Gayoong wala namang masamang ginagawa ang angkan namin.
Ang kaso nga lang...
Sa isang sulat at video ko lamang nalaman ang lahat ng iyon, at kung kaila'y wala na sila. Kung kailan matagal na silang namayapa.
Bagay na kailanma'y hinding-hindi mabubura sa aking alaala.
At isa lang ang tangi kong sinasabi sa aking sarili...
Hinding-hindi ako titigil, hangga't hindi ko nalalaman kung sino ang taong salarin sa pagpatay sa kanilang lahat. Sa mga taong pinahahalagahan ko ng husto.
At sisimulan ko ang bagay na iyon dito mismo sa kumpanyang iniwan sa 'kin ng angkan namin.
Kung sino man ang gumawa ng bagay na iyon sa mga taong mahal ko...
I will make sure that... They'll gonna regret what they did to them. Sinisigurado kong magbabayad sila.
Luna Sofia Castro, isang babaeng ni minsan hindi naramdamang parte siya ng kanilang pamilya. Mabuti na lamang at nariyan ang kaniyang nakatatandang kapatid na si Hailey na hindi siya iniwan. Lingid sa kaalaman nang kanilang magulang at iba pang kapatid na malala na pala ang kondisyon nito. May pagkakataon pa nga ba kayang magbago ang kanilang kamag-anak? May pagkakataon pa kayang makabawi ang mga ito sa kaniya? Huli na nga ba ang lahat? O Hindi pa?
Isang lalaki lang ang nasa puso ni Raegan, at si Mitchel iyon. Sa ikalawang taon ng kanyang kasal sa kanya, siya ay nabuntis. Walang hangganan ang saya ni Raegan. Pero bago pa niya masabi ang balita sa asawa, inihain na niya ang divorce papers nito dahil gusto niyang pakasalan ang first love niya. Matapos ang isang aksidente, nahiga si Raegan sa pool ng kanyang sariling dugo at tumawag kay Mitchel para sa tulong. Sa kasamaang palad, umalis siya kasama ang kanyang unang pag-ibig sa kanyang mga bisig. Nakatakas si Raegan sa kamatayan sa pamamagitan ng mga balbas. Pagkatapos, nagpasya siyang ibalik sa tamang landas ang kanyang buhay. Ang kanyang pangalan ay kung saan-saan makalipas ang mga taon. Si Mitchel ay naging lubhang hindi komportable. Sa hindi malamang dahilan, nagsimula siyang ma-miss. Sumakit ang puso niya nang makita siyang todo ngiti sa ibang lalaki. Na-crash niya ang kasal niya at napaluhod siya habang nasa altar siya. Duguan ang mga mata, tanong niya, "Akala ko ba sinabi mo na ang pagmamahal mo sa akin ay hindi masisira? Paano ka ikakasal sa iba? Bumalik ka sa akin!"
Natigilan si Madisyn nang matuklasan na hindi siya biological child ng kanyang mga magulang. Dahil sa pakana ng tunay na anak, siya ay pinalayas at naging katatawanan. Inaakala na ipinanganak sa mga magsasaka, nagulat si Madisyn nang makitang ang kanyang tunay na ama ang pinakamayamang tao sa lungsod, at ang kanyang mga kapatid na lalaki ay mga kilalang tao sa kani-kanilang larangan. Pinaulanan nila siya ng pagmamahal, para lang malaman na may sariling negosyo si Madisyn. "Tigilan mo nga ako sa panggugulo!" sabi ng ex-boyfriend niya. "Kay Jenna lang ang puso ko." "Ang lakas ng loob mong mag-isip na may nararamdaman ang babae ko sayo?" pag-angkin ng isang misteryosong bigwig.
Upang matupad ang huling hiling ng kanyang lolo, pinasok ni Stella ang isang madaliang kasal sa isang ordinaryong lalaki na hindi pa niya nakikilala. Gayunpaman, kahit na pagkatapos na maging mag-asawa sa papel, ang bawat isa ay humantong sa magkahiwalay na buhay, halos hindi nagkrus ang landas. Makalipas ang isang taon, bumalik si Stella sa Seamarsh Lunsod, umaasa na sa wakas ay makilala niya ang kanyang misteryosong asawa. Sa kanyang pagkamangha, pinadalhan siya nito ng isang text message, sa hindi inaasahang pagkakataon na nagsusumamo para sa isang diborsyo nang hindi pa siya nakikilala nang personal. Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, sumagot si Stella, "So be it. hiwalayan na natin!" Kasunod nito, gumawa ng matapang na hakbang si Stella at sumali sa Prosperity Group, kung saan siya ay naging public relations officer na direktang nagtrabaho para sa CEO ng kumpanya, si Matthew. Ang guwapo at misteryosong CEO ay nakatali na sa matrimonya, at kilala na hindi matitinag na tapat sa kanyang asawa nang pribado. Lingid sa kaalaman ni Stella, ang kanyang misteryosong asawa ay ang kanyang amo, sa kanyang kahaliling pagkakakilanlan! Determinado na mag-focus sa kanyang career, sadyang iniwasan ni Stella ang CEO, bagama't hindi niya maiwasang mapansin ang sadyang pagtatangka nitong mapalapit sa kanya. Sa paglipas ng panahon, nagbago ang loob ng mailap niyang asawa. Bigla siyang tumanggi na ituloy ang diborsyo. Kailan mabubunyag ang kanyang kahaliling pagkakakilanlan? Sa gitna ng magulong paghahalo ng panlilinlang at malalim na pag-ibig, anong tadhana ang naghihintay sa kanila?
Ang pagpapakasal ni Rosalynn kay Brian ay hindi ang inaasahan niya. Halos hindi umuwi ang asawa niyang si Brian. Iniwasan niya ito na parang salot. Ang masama pa, palagi siyang nasa balita para sa pakikipag-date sa maraming celebrity. Nagtiyaga si Rosalynn hanggang sa hindi na niya kinaya. Tumayo siya at umalis pagkatapos mag-file ng diborsyo. Nagbago ang lahat makalipas ang mga araw. Nagkaroon ng interes si Brian sa isang taga-disenyo na nagtrabaho nang hindi nagpapakilala sa kanyang kumpanya. Mula sa kanyang profile, masasabi niya na siya ay napakatalino at nakasisilaw. Huminto siya para malaman ang totoong pagkatao nito. Hindi niya alam na matatanggap niya ang pinakamalaking pagkabigla sa kanyang buhay. Kinagat-kagat ni Brian ang daliri sa panghihinayang nang maalala ang mga naging aksyon niya at ang babaeng walang kwenta niyang pinakawalan.
"Bulag ang pag-ibig!" Tinalikuran ni Lucinda ang kanyang maganda at komportableng buhay dahil sa isang lalaki. Nagpakasal siya sa kanya at nagpaalipin sa kanya sa loob ng tatlong mahabang taon. Isang araw, sa wakas ay nahulog ang mga kaliskis sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang lahat ng kanyang pagsisikap ay walang kabuluhan. Tinatrato pa rin siya ng asawa niyang si Nathaniel na parang tae. Ang tanging inaalala niya ay ang kanyang manliligaw. "Tama na! Hindi ko sasayangin ang oras ko sa lalaking walang puso!" Ang puso ni Lucinda ay nadurog sa maraming piraso, ngunit naglakas loob siyang humingi ng diborsiyo. Nagdulot ng kaguluhan sa online ang balita! Isang maruming mayamang dalaga kamakailan ang nakipaghiwalay? Siya ay isang mahusay na catch! Hindi mabilang na mga CEO at guwapong binata ang agad na dumagsa sa kanya na parang mga bubuyog sa pulot! Hindi na kinaya ni Nathaniel. Nagsagawa siya ng press conference at lumuluhang nakiusap, "Mahal kita, Lucinda. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Pakiusap bumalik ka sa akin." Bibigyan ba siya ni Lucinda ng pangalawang pagkakataon? Basahin para malaman!
Pagkatapos itago ang kanyang tunay na pagkakakilanlan sa kabuuan ng kanyang tatlong-taong kasal kay Colton, buong pusong nangako si Allison, para lamang makita ang kanyang sarili na napabayaan at itinulak patungo sa diborsyo. Nanghina ang loob, nagsimula siyang muling tuklasin ang kanyang tunay na sarili—isang mahuhusay na pabango, ang utak ng isang sikat na ahensya ng paniktik, at ang tagapagmana ng isang lihim na network ng hacker. Nang mapagtanto ang kanyang mga pagkakamali, ipinahayag ni Colton ang kanyang panghihinayang. " Alam kong nagkamali ako. Please, bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon." Gayunpaman, si Kellan, isang dating may kapansanan na tycoon, ay tumayo mula sa kanyang wheelchair, hinawakan ang kamay ni Allison, at nanunuya, "Sa tingin mo, babalikan ka niya? Mangarap ka."