/0/26541/coverbig.jpg?v=20220415102639)
A girl that loves to be with his husband and a girl that always love her husband no matter what happened. A man that hiding something to her wife and love seeing his wife loving him. A both person that always love each other but they both show their love in a different way. A love with lie and A love with patience. A lot of problems and A lot of pain. A lot of Mysteries and A lot of Answers. At the end of the day they will stay forever.
[Hindi mo na dapat ginawa, Ipinag mamalaki mo pa! Hindi mo na dapat ginawa, Ipinag mamalaki mo pa! Hindi mo na dapat ginawa, Ipinag mamalaki-----]
Kaagad kong inoff ang alarm ng phone ko.
"Thanks for waking me up hubby... " ngiting sabi ko dahil boses lang naman ng aking asawa ang narinig nyo.
Actually, I requested that to him.
Kasi every time nagagalit yun nagising ako agad.
I mean nagagalit sya kasi late na ako nagigising, alam nya kasing nag puyat nanaman ako kakanood ng Anime.
"Ma'am Yuki, pinapatawag napo kayo ni Madam Lucy. Sabay na daw po kayo sa hapag kainan" rinig kong sabi ni manang.
Kaagad ko syang nilingon at tumungo. "Sige ho manang, susunod po ako" sabi ko na kaagad nyang kinatungo.
Agad akong nag tungo ng banyo para mag hilamos at mag Sipilyo.
Pag katapos ay pinunasan ko ang aking muka, gamit ang malambot na tela na nakasabit sa hook ng salamin ko.
Agad akong nag madaling bumaba ng hagdan, nag tugo ako kaagad sa kichen ng bahay na ito.
"Finally your awake. Akala ko ma la-late ka nanaman sa opisina" bungad saakin ng asawa kong si Shun.
Agad ko syang nginitian at umupo sa upuan kaharap nya. "Sorry po boss, lingo po kasi kahapon. Nag update po yung Ani---" hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil pinutol nya agad ng malamig nyang boses ang dapat kong sabihin.
"Masyado ka nanamang madaldal, bilisan mo na lang kumain dahil maliligo kapa diba? " sabi nya at seryoso akong tinignan.
Kaagad akong nakaramdam ng konting kirot sa aking dibdib, ngunit hindi ko dapat ipahalata yun sa kanya. Kaagad ko syang nginitian at tumawa na din. " Hahahha! Yes, boss.. Sorry po" sabi ko at nung napansin kong nag focus na sya sa pag kain nya ay agad akong ngumiwi at nag labas ng mahinang hangin.
Naramdaman ko ang kamay ng aking byenan at agad ko syang tinignan.
Kitang kita sa muka nya ang awa na nararamdaman nya para saakin.
Agad ko syang nginitian. "Kayo po nag luto mom--tita Lucy?" Pag aalinlangan na tanong ko.
Napansin ko naman ang pag tingin ni Shun saakin. "Kelan mo pa naging Tita si mommy? You should call her Madam or Ma'am, nakakalimutan mo yata na kaya ka nandito sa pamamahay namin dahil sinasanay ka ni mommy" naiinis na sabi ni shun saakin.
Kaagad kong naramdaman ang pag sikip ng aking dibdib.
Kasalanan ko to, bakit ba kasi napaka maramdamin ko.
Sikreto akong huminga ng malalim.
"Shun! Sumusobra kana naman anak, hindi bat sinabi ko sayo na wala kang karapatan mag salita kay Yuki ng ganyan, dahil hindi sya nandito para sayo. She can call me everything she wants, beside parang anak na din turing ko sa kanya" sabi ng mommy Lucy sa kanyang anak na si Shun.
Hawak hawak ni mommy Lucy ang kamay ko, habang ako ay kinakalma ko ang aking sarili sa pamamagitan ng sekretong pag hinga ng malalim.
Narinig ko ang madiin na pag ngisi ng aking mahal na si Shun. "Fine, I'm sorry okay" galit na tonong sabi ni Shun.
Hindi ko napigilan na mapaluha nung nakita ko ang kanyang muka.
He change, hindi na sya yung Shun na nakilala ko a years ago.
Naramdaman ko ang mahigpit na pag hawak ni mommy Lucy sa aking kamay.
Agad kong pinunasan ang luhang pumatak sa aking muka.
Tumingin ako kay Shun na naka ngangang naka tingin saakin.
Agad ko syang ngitian. "I'm sorry for hurting you, I didn't mean to hurt you Yuki. I'm sorry I didn't know na sensitive ka pala" sabi ng asawa kong si Shun, na kina dahilan para mawala ang kirot na nararamdaman ko saaking puso.
You know that, you already know that kaya lang kasi may hindi magandang nangyare, kaya nakalimutan mo.
Agad ko nalamang syang tinunguan at nginitian. "Wala yun boss, HAHAHAHA! " natatawa kong sabi.
Isa pa kumpara sating dalawa mas naging masama ako sayo noon.
[Page 1- Date: January 20, 2011]
Hi.
Ako nga pala si Yuki Rachel.
Isang Writer.
Isang Singer.
Isang Cook.
Isang alien......
huh nasabi ko ba ang alien?
well kumpara kasi sa lahat kakaiba daw ako.
"Ms.Rachel, Lumilipad nanaman ang isipan mo" agad akong napatingin sa guro namin ngayon sa art appreciation at huminto sa pag susulat.
lumilipad nanaman isip ko?
lumilipad isip ko?
nakakalipad yung isip?
bakit lumilipad isip ko?
"pa-pasensya na po miss grace" nahihiya kong sabi at agad akong napalunok dahil napansin kong nakatingin sakin si Levi nag iwas ako ng tigin sa kanya dahil nahihiya ako.
tinignan ako ni Levi.
tinignan nya ako?
tumingin sya saakin?
omg àlam nyo ba.
Si Levi ang ultimate crush ko, crush kona sya since high school pero ngayon senior high na kami.
Si Levi ay isang matankad, payat, gwapo, may salamin, minsan wala pero yung pinaka nagustuhan ko sa kanya? tahimik lang sya.
Pero hindi nya ako gusto.
Kasi ang gusto nya ay si Avia.
"Miss grace, what if po...I'm the one who draw the picture that I'll send? need pa din po ba talaga ng references?" seryosong tanong ni Avia habang nakataas ang kamay nya.
Agad naman akong napa buntong hininga.
Hindi ako marunong sa ganon.
Pero ayos lang hindi naman yun kailangan sa langit.
"Sanaol marunong mag drawing diba? "wala sa mood na bulong ko
Sanaol marunong no?
Marunong kayo? sanaol talaga.
"If sarili mong idea yung drawing mo, no need na Avia....pero if yung idea mo ay nakuha mulang sa internet, you should put some reference" ngiting sabi ni miss grace.
Edi ganon din, if kinuha mo lang idea mo sa internet kailangan pa din ilagay, edi wag kana lang mag drawing diba?
Pahirapan ko pa sarili ko hindi na lang.
Agad naman akong ngumising nakatingin kay Avia.
Wala lang ang arte lang ng pag kakasalita nya.
Oh diba late, ganon talaga gumagawa lang ako ng ikakainis, kasi hindi sapat na dahilan na mainis ako sa kanya dahil gusto sya ni Levi.
Gusto sya ni Levi?
Edi hindi ako gusto ni Levi?
Ulit ulit.
"How about you, miss Rachel? may idea kana ba? ".
Agad akong gulat na napalingon kay miss grace at ngumiti ng pilit.
May idea na ba ako?
Meron nga ba?
Wala pa akong idea.
"Hehe... o-opo naman" sabi ko habang nag kakamot ng noo ko. Agad naman akong tinunguan ni miss grace na kinadahilan ng pag hinga ko ng malalim.
Bahala na si batman.
Si superman.
Si woder woman.
Bahala na ang wonder pets.
"pftt....".
Agad akong lumingon sa lalaking nasa likod ko.
May nakakatawa ba?
Anong nakakatawa?
"Anong nakakatawa Shun? " takang tanong ko sa kanya, habang naka hawak ako sa sandalan ng upuan ko.
Agad naman syang umiling at ngumiti.
Wala?
Walang nakakatawa?
Eh bakit ka tumatawa?
Baliw ka lang?
Nabaliw ka?
"Hindi ka kasi marunong mag drawing diba? hahahaha.... bakit hindi mo nalang yun sinabi kay miss, edi hindi pa sya aasa" derederetyo nyang sabi na kina kamot ng ulo ko.
Ano naman kung hindi ako marunong?
Ikamamatay ko ba na hindi ako marunong?
Requirements ba yun sa langit?
Hindi?
Oh hindi naman pala edi okay lang kahit hindi ako marunong.
"Hahahaha eh ano kasi, ah basta mas maganda sa lalaki kapag hindi tyismoso Shun, try mo" natatawa kong sabi saka ko sya nginitian.
Manahimik ka hindi ako natutuwa sayo Shun.
Oo hindi ako natutuwa.
Nakakaasar.
"Ah ganon ba, sige sabi mo eh" ngiting sabi nya.
Sige sabi ko?
Hindi baka ikaw nag sabi non.
Baka sa bibig mo talaga lumabas hindi sa bibig ko.
"Good... " sabi ko at tumalikod na sa kanya saka ko narinig ang maliit nyang tawa.
Baliw talaga?
O baka gusto nya ako?
Impossible yun.
Si Levi lang ang mag kakagusto sakin wala ng iba.
"okay, class dismissed! see you on Monday everyone" masayang sabi ni miss grace at kinuha ang kanyang mga gamit saka lumabas ng kwarto.
Yowwnnnn!!!
Uwian naaaaaa!
"Uuwi kana Yuki? " tanong ni Shun pag ka tayo ko sa aking inuupuan.
Hindi pa ako uuwi,
Bakit naman ako uuwi?
Ang aga pa.
Alam ng parents ko gabi pa uwi ko.
Pano nila nalaman?
Syempre gabi ako umuuwi ket hapon naman uwian ko.
"Oo, bakit? " sabi ko at inayos kona ang aking mga gamit sa aking bag.
"Ah ganon ba... sige" sabi ni Shun at nag umpisang mag lakad.
Hah?
Sige?
Anong sige?
Sige umuwi kana?
Anong sige?
"Okay.. "malakas na sagot ko para marinig nya.
Pero hindi talaga okay.
PAano naman magiging okay?
Ano ba yung sige?
Sige mamatay kana?
Sige makidnap ka sana?
Sige mag ingat ka?
Sige mabundol ka?
Sige ano?
Hindi naman ako mang huhula diba?
Nung matapos kong ayusin ang gamit ko sa aking bag ay agad kong binuhat ito saka nag umpisang mag lakad papuntang pinto ng room.
Nang humarang si Avia at ngumiti.
Juice ko ilayo nyo ko sa mga babaeng kagaya ni Avia.
Ilayo nyo po ako.
Paki layo ako
Walang mag lalayo?
Edi wala.
" Excuse me? "sabi ko at hinakbang ko ang aking paa pero hinakbang nya din yung kanya.
Anong problema mo?
May problema kaba?
Well wala akong paki.
" Bakit? "tanong ko ng agad syang tumawa.
Baliw kana?
Nabaliw kana?
"Just want to say na kahit kelan hindi ka magugustuhan ni Levi" natatawang sabi nya saka binuksan yung hawak nyang milktea,
Agad akong lumingon kay Levi at napalunok sya.
Bigay mo?
Ah bigay nya.
Sanaol binibigyan diba.
When kaya ako?
I just want to say na wala naman akong paki.
"Okay lang yun" sabi ko at ngumiti.
Agad syang ngumiwi saakin at tinapon sakin yung milktea nya.
Nagulat ako syempre sino bang hindi magugulat.
Tinapon nya sakin yung milktea na binigay sa kanya ni Levi.
Haha stupid.
Kung sakin binigay yun itatabi ko pa yung lalagyan.
Pilit akong ngumiti at napakamot saaking ulo.
"Alam kong hindi mo yun sinasasya kaya tinatangap ko yung paumahin mo" sabi ko at tumawa ng pilit saka ko hinawakan ang uniform ko.
Ang lagkit huhu.
Yung bra ko huhu.
Yung bra ko na may design na baymax huhuhu malalaman nila.
Eh ano naman kyut naman si baymax ah.
"who said na humihingi ako ng paumanhin? iww? kadiri ka, akala mo hindi ko alam na umamin ka kay Levi na gusto mo sya? yuck such a greedy" maarte nyang sabi
wag ka iiyak
walang iiyak mamaya na
kalma
kalma
agad akong ngumiti
"hahaha ganon ba? okay, kailangan kona pala umuwi hinihintay na ako nila mama, btw advance congrats sa magiging grade mo sa art and appreciation, you deserve it" ngiting sabi ko.
Bumagsak ka sana.
Apaka walang hiya ng ugali tsk.
Agad akong nag lakad para makaalis na sa room, dahil hindi ko gustong pinag titinginan lang ako ng hawakan ni Avia ang braso ko.
Ano nanaman ponyeta naman oh.
"Nag uusap pa tayo, wag kang bastos" naka taas na kilay nyang sabi.
Agad akong nag labas ng mabigat na hangin.
Ayaw mo talaga ako tantanan?
Edi sige wag.
Agad kong kinuha yung phone ko na may record line na pinapanood ko.
IPINlay ko yun at ni high volume ko ang phone ko.
"Nasan kana!? "
"Nasa school pa po! " sagot ko.
"Kanina kapa namin inaantay! bakit hindi kapa umuuwi!? "
"Sorryy po kasi----
"----Wag kana mag paliwanag! pumunta kana dito! si mommy inaatake nanaman ng sakit sa puso!! "
Oh bakit gulat ang mga muka?
Wag kayo magulat hindi totoo yan
Demonyo kayo?
Mas ako ehem!
Agad akong kumatok ng dalawa dahil baka mag katotoo
Naramdaman ko ang pag kabitaw ni Avia sa aking braso kaya sinamantala kona yun para umalis at ilagay sa bag ang phone ko.
Hah!
Ako pa talaga kakalabanin mo.
Ngayon makunsensya ka ng lubos sa isang bagay na hindi naman talaga totoo.
Nang makalabas ako ng room ay tumakbo na ako papuntang gate ng school.
Akala ata ng Avia nayun diko sya kayang labanan.
Lumalaban ako pero sa madugang paraan.
"Hahahaha" hindi ko napigilan ang sarili ko na tumawa wala lang ang sarap lang kasi ket alam kong hindi ako gusto ni Levi ayos lang hindi naman yun nakaka matay.
Pero masakit sa puso
Masakit nga ba talaga?
Hindi ko alam pero nasasaktan ako, sapat na siguro yun.
Nung marating ako sa gate ay agad kong tinap sa machine ang aking id para masabing nakalabas na ako ng school.
Pero matalino ako sa kalokohan eh.
Sobra.
Kaya number ko yung nilagay ko sa id ko.
Kaya ang nangyayare sakin nag tetext ang school hindi sa parents ko.
Agad na akong lumabas ng school at pinasok ang id ko sa bag.
Bwisit na milktea yun ang lagkit.
Ang nipis pa naman ng uniform namin kaya kapag nabasa talaga kita talaga kaluluwa mo.
"Hayst" sabi ko habang nag lalakad.
Nakakainis pinipilit ko naman maging mabait kahit hindi naman talaga ako mabait.
Pano ba naman sabi ng adviser ko noon wag daw mapapagod sa pag gawa ng mabuti tapos yung ginawa ko kanina hay nako dsurv!
"Hoi! mag papakamatay kaba!!? batang to! tumingin ka sa dinaraanan mo! bwisit! " sigaw ng mamang nag mamaneho ng track.
Gulat akong napatingin sa kanya.
Agad kong sinarado ang aking bibig at umatras pabalik sa line dahil tapos na pala ang green light.
"Mukang malalim iniisip mo ah, si Levi nanaman? ".
Bakit ba puro kayo Levi Levi, eh hindi nga ako gusto ng tao kukulit nyo.
Agad akong seryosong lumingon sa nag salita at muka ni Shun ang nakita ko.
Akala ko nauna sakin umalis to? bakit nakasabay ko sya sa tawiran?
"Hindi maganda sa gwapo ang tyismoso" sabi ko at nung makita kong nag green light na ulit ay nag lakad na ako.
Rinig na rinig ko naman ang malakas na pag tawa ni Shun.
Juice ko po bakit nyo ba ako nilalapit sa mga taong may sapak sa utak?
Pakilayo layo naman po ako.
Please lang po.
Nung makatawid na ako ay nakita kong humabol si Shun.
Stalker kaba?
Stalker ka no?
Nako stalker ka.
"Bakit mo ba ako sinundan? " mahina at nag tataka kong sabi.
Agad naman nyang inilagay ang mga palad nya sa kanyang mga tuhod at huminga ng malalim.
Hingal yan?
Hingal na hingal ah.
"Excuse me? Sinundan?? " sabi nya at tumayo ng deretyo saka ako tinignan ng seryoso.
Agad din syang tumawa na kinatawa ko.
What the fuck with this man?
Baliw ampota nakakahawa.
"Baliw kaba?" pinipigilan na tawang sabi ko.
Busit talaga sino ba naman ang hindi matatawa sa ganyan?
Seryoso tapos biglang tatawa oh diba baliw ampota.
"Hindi naman, masaya lang akong nakausap na ulit kita" ngiting sabi nya na kinataka ko.
Hah?
Hindi ba kausap ko sya kanina?
Ayos ka lang ba Shun?
"Ang seryoso mo naman, ikaw ba yan? " takang tanong nya na kina dahilan ng pag tawa ko.
Hindi ikaw talaga to.
Hindi ako to, ikaw talaga oo.
"Syempre" sagot ko.
Nabigla ako ng bigla nyang hawakan ang kamay ko.
Hoi sino nag pahintulot sayo na hawakan ang kamay ko?
Meron ba?
Walang pwedeng humawak sa kamay ko maliban kay Levi!
"Lutang kaba? dimo lang naman namalayan na dumating na yung buz at nakasakay na tayo" ngiting tanong nya na kinanganga ko.
Agad kong binitawan ang kamay nya at kinuha ang alcohol spray ko saka ko ni spray ang kamay ko.
Hindi sya counted dahil hindi naman sya si Levi okay? napilitan lang ako
narinig ko naman ang mahina nyang pag tawa at agad ko syang nilingon
"Hahahaha! doon tayo" turo nya sa upuan malapit sa pinaka dulo.
Ano ka boss?
Teka! favorite sits ko yun ah.
Teka! bakit ko sya kasama!???
Ano to date?
No way!
Ang gusto ko lang ka date ay si Levi!
Agad akong umupo sa favorite sit ko na tinuro nya saka din sya umupo sa tabi ko.
Diko inaasahan na mapapanganga ako at pinigilan ko sya.
"Bakit? " takang tanong nya
Wala lang?
Ewan?
Diko alam?
Baka sanay lang akong walang katabi?
"Wala... " sabi ko at sinandal ang aking likuran sa inuupuan ko.
Bakit ko ba sya kasama?
Mamaya ma issue pa kami.
tapos mag selos si Levi.
Omg hindi yun dapat mangyare.
"Pero wala naman yun paki sakin noon palang" bulong ko at tumingin sa bintana ng buz.
Totoo wala naman talaga.
Kahit naman anong gawin kong pag papapansin eh.
Kaya nga yung gusto ko mangyare saamin ay sinusulat ko nalang sa aking ginagawang story.
"Huh? sino? si Levi ba? hahahaha patay na patay kay Avia yun eh" natatawang sabi ni Shun.
Busit kailangan sabihin?
Alam ko yun diba?
Hindi ko ba yun alam hah?
"Oo nga pala haha" pilit na natatawa kong sabi.
puso ko masakit
wag ka iiyak
wag
pigilan mo
mamaya nalang
"San po kayo? "
Agad akong lumingon sa nag salita pero laking gulat ko ng napanganga sakin si Shun.
"Maam okay lang po ba kayo? " takang tanong ng kondoktor.
Dun ko lang napansin na basa ang pisnge ko.
Busit!
Sabi ko wag iiyak eh!
Ang kulit mong mata ka!
Agad akong niyakap ni Shun na kinataka ko.
"Sorry babi, hindi ko alam na gustong gusto mo talaga alagaan yung aso sa daan, sana pala kinuha na natin"sabi nya habang hinihimas himas ang likuran ko.
The heck!?
Anong aso??
" Ah yun pala yun, wag kayong mag alala maam, panigurado may ibang pupulot sa aso na yun, wag na kayong umiyak"masayang sabi ng kondoktor at bigla kong naisip si Levi
Hindi ayokong may ibang mag aalaga kay loyd.
Ayoko.
Hindi ko mapigilan maiyak muli.
"A-Ayoko, gusto ko ako ang mag aalaga sa aso" naiiyak na sabi ko at narinig ko ang mahinang pag tawa ni Shun.
Anong aso I mean kay Levi.
Busit bakit kasi aso bwisit ka Shun ikaw gagawin kong aso dyan eh.
"Shhhh... sa susunod na makita ulit natin sya kukunin na natin sya babi" pag sasamantalang sabi ni Shun.
"Oh ayun maam, wag kana umiyak maniwala ka nalang sa boyfriend mo"sabi ng kondoktor.
Busit talaga ano bang nangyayare sakin walang hiya ka Shun.
Agad ko syang mahinang tinulak at pinunasan ko ang luha ko.
Busit nadala ako masyado gento ba pag patay na patay sa taong patay na patay din sa iba?
Dinampi ni Shun ang dalawang hilalaki nya sa aking mga pisnge.
Ano pang luhang binubura mo dyan eh binura kona?
Sabihin mo ano?
Agad ngumiti sakin si Shun at hininto ang pag dampi ng mga hinlalaki nya sa aking pisnge.
kahit gaano kapa ka pogi sa ngiti mo si Levi lang ang gusto ko.
Agad ko syang tinalikuran na kinatawa nya.
Baliw talaga kahit kelan eh.
Hay nako bakit ba kailangan ko makisama sa isang baliw.
Baliw din naman ako,
Baliw na baliw pa nga.
Kay Levi nga lang.
" Sir, papunta po kaming park" rinig kong sabi ni Shun nakinagulat ko.
Paanong?
Paano nya nalaman kung saan ako pupunta?
Agad ko syang nilingon at inabot nya sakin ang isang ticket sakto naman na umalis na ang kondoktor.
"Tinanong mo ako kanina kung sinundan ba kita right? " tanong nya sakin na kinaderetyo ng upo ko.
agad akong tumungo sa kanya
agad naman syang ngumiti na abot sa tenga
naiimagine ko na ganyan ang ngiti sakin ni Levi
hahahha when?
"Wag mo kong tignan ng ganyan kung sya lang naman ang iisipin mo" seryoso nyang sabi nakinadahilan para maguilty ako.
Edi wag dhuz.
"Ano yung sagot mo sa tanong ko kaninang sinundan mo ba ako? " pilit na ngiti kong sabi.
Agad naman syang umiling at sinandal ang likuran sa inuupuan.
"Hindi kita sinundan, Sinusundan kita....alam mo naman siguro pinag kaibahan non? " sabi nya at pinikit ang mga mata.
Sanaol matapang diba?
I smiled and realized ganyan ako katapàng nung inamin ko kay Levi 3 years ago na gusto ko sya
"Bakit mo naman ako sinusundan aber? " sabi ko habang naka sarado ang aking mga braso.
agad syang mahinang tumawa
"Wala... naawa ako sayo noon eh, binusted ka, ayun dun na nag simula 3years na if I'm not mistaken"sabi nya.
Diko mapigilan mapa luha.
May naawa pa pala sakin.
Akala ko kasi wala.
" I like you btw"normal nyang sabi.
You like me?
paanong you like me?
Nanlalaro ata sila haha.
"sanaol like hahaha when kaya" natatawa kong sabi.
Narinig ko naman ang pag ngisi nya.
"Search in fantagram, Glowglow" sabi nya na kinadahilan para kunin ang phone ko.
saka ko nilogin ang account ko sa fantagram
"Oh yung mga bababa sa park dyan bumaba na"
"wala na bang baba sa park dyan?"
"wala na? osige"
[Fantagram
Search bar : Glowglow
Their is one match in Glowglow]
Hala meron nga!
Agad kong pinindut yung name na Glowglow.
Glowglow•
posted 57minutes ago•
?️?▒
A beautiful girl across in my way, simplicity is beuty talaga.
react•share•like•reply
Glowglow•
Posted a day ago•
▒
Maganda ka nga hindi mo naman ako kinakausap wala din.
react•share•like•reply
Glowglow•
Posted 2days ago•
▒
She's Beautiful right? umangal papatayin ko.
react•share•like•reply
Glowglow•
Posted 3days ago•
▒
Happy 3years of being busted to your ultimate crush and being the one that I like, wav you.
react•share•like•reply
"ang ganda ko naman sa mga picture" ngiting sabi ko na kinalingon nya.
walang halong joke ang ganda first time ko atang masabi sa sarili ko na ang ganda ko
"Maganda ka naman talaga,walang halong biro Yuki maganda ka, sadyang hindi lang nila yun nakikita kasi mataba at hindi ka pala ayos, hindi sa nibobody shame kita ah pero yun yung sa tingin kong dahilan kaya hindi ka nila magustuhan"seryoso at nahihiya nyang sabi na kinatawa ko.
Alam ko naman yun.
Alam na alam ko yun.
Hindi ko naman to ginusto eh, hindi nga ako proud eh.
"Thankyou, can I have the photo? ang ganda kasi talaga first time ko maging proud sa sarili ko"ngiting sabi ko habang naka harap sa kanya.
agad ko naman napansin yung ngiti nya
masaya ba sya?
masaya sya?
sanaol masaya
pero masaya naman ako ah
"Anong nginingiti ngiti mo dyan Shun?"takang tanong ko na kinatawa nya.
baliw talaga
baliw ba sya talaga kasi kanina pa sya tumatawa pansin nyo ba?
"Wala, masaya lang akong alam mona"sabi nya na kinangiti ko saka ko naisipan iabot ang kamay ko.
Wala lang kunwari ngayon ko lang sya nakilala
"hi, I'm Yuki Rachel, you are?" sabi ko na kinahagikgik nya.
epal.
wala na epal.
"Ano yang ginagawa mo?"natatawa nyang sabi na kina ngisi ko.
epal ka ayoko na sayo iww epal
"Alam mo ang epal mo"naiinis kong sabi.
agad naman syang tumawa at hindi ko napigilang paikutin ang mga mata ko
"Alam mo ang kyut mo" nang aasar na sabi nya na mas lalo ko pang kinainis.
epal eh ayoko na bahala ka dyan manigas ka
manigas sya?
pwede ba yun?
tatangalin kona sana yung inaalok kong kamay pero hinawakan nya yun agad.
"Hi miss gorgeous, I'm Shun Favio Haereauz, but you can call me mine"maangas nyang sabi.
ngayon ko lang narealize na merong Favio ang name nya bakit hindi ko alam yun?
"Mine? baliw kaba hindi ko alam na merong Favio name mo so panong naging Shun?"derederetyo kong sabi.
mali ata pag ka deliver ko?
nag halo halo
"yours, well pano mo malalaman late ka non remember? saka hindi naman tayo close at hindi ako mahilig mag salita saka lagi kang lutang eh. Mas guto korin na first name kesa sa second name"pag papaliwanag nya na kina tungo tungo ko.
hoii anong mine!??
tapos ngayon yours!??
"Yung mine at yours na sinasabi mo, banat ba yun ng demonyo?"ngising tanong ko at nag kibit balikat sya.
natyansingan ako bawal yun.
"Hindi ah, banat yun ng mapapangasawa mo"ngiti nyang sabi na kinatawa ko.
Banat ko yan dati kay Levi eh
"Yan tama yan maging happy feel mo ako"sabi nya at sumandal sa inuupuan.
bakit parang ang tagal yata ngbyahe ngayon?
"Wala pa ba tayo sa park?"takang tanong ko.
Diko pamilyar tong lugar lumagpas ba kami?
Bakit wala lang naman nag sabi?
"Wala pa ata? boss wala pa po ba tayo sa park o lumagpas po tayo?"takang tanong ni Shun.
Agad namang huminto yung buz na sinasakyan namin.
"Ay nako sabi kona eh, sumama kasi pakiramdam ng kondoktor natin nako boi lumagpas na tayo"sabi ng driver ng buz.
What?!
Mas malayo pa to ngayon sa bahay namin.
Why naman ganon?
"ganon po ba, sige boss sa Haereauz Salon, dagdagan ko nalang po bayad ko boss"ngiting sabi ni Shun at lumapit sa driver.
What?!
Who are you to deside?
ng makabalik na sya ay agad ko syang sinalubungan ng masamang tingin.
"Sino ka para mag disisyon?"inis kong sabi na kinatawa nya at umupo sa tabi ko.
busit naman yorn
nakakainis
bakit naman lumagpas
bakit hindi ko manlang narinig?
bakit ganon masyado ata ako nadala?
"Future asawa mo nga, btw where going to mom, wag ka mag alala kilala kana non and one of those pic na nakita mo, sya ang nag picture"kampante nyang sabi.
talaga ba?
actually ang dami non eh pero tinatamad akong tignan maybe pag uwi ko nalang
"Fine, wala naman akong choice kesa naman umuwi ako"sabi ko at sinandal ang aking likod.
okay nayun
kesa naman umuwi ako at ipilit na naman nila ang kailangan kong kitain yung anak ng ka business partner nila
no no way.
"gaano ba kalayo yung pupuntahan natin? " tanong ko kay Shun habang naka sarado ang aking mga braso.
kasi ang tagal eh
naka ilang stop na ata tong buz
joke
hindi ko alam kung ilang stop na
"chill, malapit na" sabi nya habang nag dudut dut sa kanyang selpon.
Sino naman kausap neto?
at dahil may pag ka tyismosa ako ay sumilip ako ng onti na kina tingin nya.
"Here," abot nya sa kanyang cellphone na kina gulat ko.
anong meron?
"Basahin mona, you don't have to feel jealous....She's my sister" sabi nya na kina maang ko.
ano naman paki ko kung kapatid nya kausap nya?
muka ba akong may paki?
"Take it, you can explore it, as long you want" sabi nya at nag stretch ng katawan.
explore pa nga
hindi naman ako ganon ka tyismosa ah
"I'm not interested" sabi ko at dumungaw sa bintana
agad naman syang mahinang tumawa
tsk baliw talaga
"Oo nga, you're not interested, kaya nga kung maka dungaw ka sa cellphone ko eh" mahinang natatawang sabi nya na kinadahilan para paikutin ko ang aking mata.
tyismosa lang beh hindi interesdo, tyismosa lang, mag kaiba yun
feeling
"Hindi mo nasabi sa akin na may pag ka pilingero ka" sabi ko at dumungaw sa bintana.
narinig ko naman ang nahina nyang pag tawa
baliw talaga
"Hindi mo din nasabi na may pag ka selosa ka" sabi nya at nag iba ng dereksyon ng tingin.
nginisian ko nalang sya at hindi pinansin.
[End of Page 1]
Since that day, I didn't forget your confession at lalo na yung sinabi mong maganda ako. That's why I find a reason to love you and I found a reason that is 'You love me more than I love myself'.
"Yuki, About what happend earlier? I'm Really sorry" agad akong tumingin kay Shun at ngumiti.
Mabuti nalang at kakatapos ko lang kumain at uminom ako ng tubig bago mag salita sa kanya.
"Okay lang po yun Boss, tama naman po kayo"ngiting sabi ko.
But hindi talaga yun okay.
kaagad naman syang ngumiti.
"Still sorry, osya mauna na ako sa opisina, see you later" sabi nya at tuluyan nang umalis.
Agad akong napangiti, at tumungo tungo.
"I think, maliligo na ako" sabi ko at tumingin kay mommy Lucy,
tinunguan naman nya ako at ngumiti.
agad na akong tumayo at bineso si mommy Lucy, saka dumeretyo sa aking kwarto.
"See you later My Shun-ly"
Si Kallie, isang pipi na hindi pinansin ng kanyang asawa sa loob ng limang taon mula noong kanilang kasal, ay dumanas din ng pagkawala ng kanyang pagbubuntis dahil sa kanyang malupit na biyenan. Pagkatapos ng diborsyo, nalaman niya na ang kanyang dating asawa ay mabilis na nakipagtipan sa babaeng tunay niyang mahal. Hawak ang kanyang bahagyang bilugan na tiyan, napagtanto niyang hindi talaga siya nito inaalagaan. Determinado, iniwan niya siya, tinatrato siya bilang isang estranghero. Gayunpaman, pagkaalis niya, nilibot niya ang mundo para hanapin siya. Nang muling magtagpo ang kanilang landas, nakahanap na ng bagong kaligayahan si Kallie. Sa unang pagkakataon, nakiusap siyang nagpakumbaba, "Pakiusap huwag mo akong iwan..." Ngunit ang tugon ni Kallie ay matibay at hindi mapag-aalinlanganan, na pinuputol ang anumang matagal na ugnayan. "Mawala!"
Maglakbay pabalik sa sinaunang Prime Martial Mundo mula sa modernong edad, natagpuan ni Austin ang kanyang sarili sa isang mas batang katawan habang siya ay nagising. Gayunpaman, ang binata na tinataglay niya ay isang kahabag-habag na baliw, nakakapanghinayang! Ngunit ito ay hindi mahalaga dahil ang kanyang isip ay maayos at malinaw. Taglay ang mas bata at mas malakas na katawan na ito, lalabanan niya ang kanyang paraan upang maging Diyos ng martial arts, at pamunuan ang buong Martial Mundo!
Inampon si Janet noong bata pa siya -- isang dream come true para sa mga ulila. Gayunpaman, naging masaya ang buhay niya. Buong buhay niya ay tinutuya at binu-bully siya ng kanyang adoptive ina. Nakuha ni Janet ang pagmamahal at pagmamahal ng isang magulang mula sa matandang dalaga na nagpalaki sa kanya. Sa kasamaang palad, nagkasakit ang matandang babae, at kinailangan ni Janet na pakasalan ang isang walang kwentang lalaki bilang kapalit ng biyolohikal na anak na babae ng kanyang mga magulang upang matugunan ang mga gastusin sa pagpapagamot ng dalaga. Ito kaya ay isang kuwento ni Cinderella? Ngunit ang lalaki ay malayo sa isang prinsipe, maliban sa kanyang guwapong hitsura. Si Ethan ay hindi lehitimong anak ng isang mayamang pamilya na namuhay ng walang ingat at halos hindi nakakamit. Nagpakasal siya para matupad ang huling hiling ng kanyang ina. Gayunpaman, sa gabi ng kanyang kasal, nagkaroon siya ng pahiwatig na iba ang kanyang asawa sa narinig niya tungkol dito. Pinagsama ng tadhana ang dalawang tao na may malalim na lihim. Si Ethan ba talaga ang lalaking inakala natin? Nakapagtataka, nagkaroon siya ng kakaibang pagkakahawig sa hindi malalampasan na pinakamayamang tao sa lungsod. Malalaman kaya niya na pinakasalan siya ni Janet kapalit ng kapatid niya? Magiging isang romantikong kuwento ba ang kanilang kasal o isang lubos na kapahamakan? Magbasa para malutas ang paglalakbay nina Janet at Ethan.
Ang pagpapakasal ni Rosalynn kay Brian ay hindi ang inaasahan niya. Halos hindi umuwi ang asawa niyang si Brian. Iniwasan niya ito na parang salot. Ang masama pa, palagi siyang nasa balita para sa pakikipag-date sa maraming celebrity. Nagtiyaga si Rosalynn hanggang sa hindi na niya kinaya. Tumayo siya at umalis pagkatapos mag-file ng diborsyo. Nagbago ang lahat makalipas ang mga araw. Nagkaroon ng interes si Brian sa isang taga-disenyo na nagtrabaho nang hindi nagpapakilala sa kanyang kumpanya. Mula sa kanyang profile, masasabi niya na siya ay napakatalino at nakasisilaw. Huminto siya para malaman ang totoong pagkatao nito. Hindi niya alam na matatanggap niya ang pinakamalaking pagkabigla sa kanyang buhay. Kinagat-kagat ni Brian ang daliri sa panghihinayang nang maalala ang mga naging aksyon niya at ang babaeng walang kwenta niyang pinakawalan.
Dahil sa gulo sa pamilya, si Zen Luo, ang dating pinakamayamang apo, ay naging isang alipin. Ngunit sa isang di-inaasahang pagkakataon, natuklasan niya ang sinaunang sikreto ng paghuhubog ng mga makapangyarihang sandata. Gamit ang kanyang katawan bilang sisidlan at ang kanyang kaluluwa bilang lakas, siya ay dumanas ng libu-libong pagsubok upang maging isang diyos! Ang kanyang pagbangon ay nagsimula sa pagtanggap ng mga palo at suntok. Sa gitna ng labanan ng mga makapangyarihan at digmaan ng mga lahi, siya ay tumindig bilang isang tunay na mandirigma. Gamit ang kanyang katawan na parang isang makapangyarihang sandata, tinalo niya ang lahat ng kanyang mga kaaway!
Isang mahiwagang bato mula sa langit ang tumama sa isang hamak na binatang nagngangalang Darren Chu. Bigla siyang nagkaroon ng kakayahang sumipsip ng lakas at talino ng lahat ng uri ng mandirigma. Sa isang mundo kung saan ang lakas at talento ang nagdidikta ng kapalaran, si Darren ay nagsimulang sumipsip ng mga kakayahan, at ang kanyang lakas ay lumago nang walang katapusan. Dahil dito, nagkaroon siya ng pambihirang kakayahang umunlad at matuto nang napakabilis. Mula noon, ang buong mundo ng mga mandirigma ay nagulo, at isang makapangyarihang diyos ng digmaan ay unti-unting sumisikat. "Kapag ang aking kakayahan ay naging katulad ng isang diyos, pati ang mga diyos ay luluhod sa harap ko!" sabi ni Darren.