a susunod na araw, at habang ang buhay sa baryo ay tila simple, may mga bagay na hindi pa niya natutuklasan. Tumutok siya sa kanyang mga iniisip habang naglalakad pauwi mula sa kanyang trabaho sa

g makita niya si Sebastian sa ilalim ng isang malaking puno ng mangga. Hindi siya sanay na makita ang lalaki sa ganoong estado-tahi

ach, masaya, ngunit may ha

itinataglay. "Good evening," sagot niya na may konting abala sa tinig, ngunit hindi pa rin ito nagpatuloy sa pag-uusap. Hind

kaibigan ay parang isang malaking pagsubok. Si Sebastian, bagama't misteryoso, ay ang pinaka-kontrobersyal na tao sa baryo. Bihirang makita, at hindi rin siya palaging makakasam

anyang isip, ngunit nagdesisyon siy

. "Sabi nila, matagal ka nang nandito sa baryo at walang masyadong alam ang

giging tensyonado. Wala siyang itinagong masyado, ngunit ang mga

. "Bawat tao sa buhay ko ay may kani-kaniyang kasaysay

ryo ay nagsimulang magsalita nang mag-isa-mga huni ng mga kuliglig, ang amoy ng lupa at k

olo ng bagong buhay-ng bagong simula. Ngunit pati siya ay naguguluhan, naguguluhan sa lahat ng nangyayari sa paligid niya. Hindi niya

ng katahimikan. "Hindi lahat ng nangyayari sa atin ay may rason. Ang b

nararamdaman kay Sebastian. Ang mga usap-usapan sa baryo ay nagiging kasing liwanag ng mga bituin sa

a dalawang matandang babae na naglalakad din sa kalsada. Habang binabaybay nila ang mahahabang tan

a? Ibang klase ang galak niya sa buhay. May mga kwento na kaya siya nagtatago. May mga bagay daw na hi

k ni Peach. Nagtataka siya kung anong klase ng nakaraan ang tinutu

ngunit sa bawat araw na siya ay nakakasama ni Sebastian, natutuklasan niyang may mga bagay na naiintindihan lamang kapag nakapiling mo ang isang tao nang mas

uloy na lumalabas sa mga hindi inaasahang pagkakataon. Ngunit bago pa man niya matuklasan ang

mga hindi tiyak na panahon. Sa mga sumunod na araw, may mga pagkakataon na hindi maiwasan ni Peach ang