ter

d me with him, I am supposed to react, right? But when this guy su

ol sa amin. O siguro dahil mas natuon ako

parang nawawala na ko sa nangyayari kung hindi pa siya na

bintana ang humahabol na guard at nang dumaan ang bus sa harapan niya ay parehas kaming napayuko. Muli naming sinilip nang nakalampas na ang bus at mu

ol ang aking hininga. Kung alam ko lang na dalawang beses pa

ed me," saad niya na bakas pa

a kaysa sa tinakbo ko kanina papuntang bus station. "Because you were tres

a sa mukha niyang hindi niya

." Hindi ko mapigilang maisip na paano kung naabutan kami, eh 'di pati ako siguro ay nadamay. Napapikit at napabunton

lag

man appears to be older than me,

la, bago

o na para bang tanong niya sa kanyang sarili pero dahi

kin. Mukhang nagulat siya kaya natakpan ko a

napunta ro'n," bakas sa mukha niya ang pagkahiya. Umiwas siya

ad things I said to him in my mind. "Pero paano n

amera? Hindi naman 'yon kasing daling hablutin tulad

aking ulo dahil sa hindi

er man abruptly snatched the camera away. The child al

ist the urge to scold him kase unang-una hindi ko nga siya kilala. It's just that I

port natin. " Tatayo na sana

'yon dahil matagal na. I only brought that camera today to see

para bang tanggap niya na agad 'yong n

aman na mababago ang desisyon niya. Ilang segundong katahimik

at niya ang kanyang kamay upang makipag-kamay pero hindi ko ito tin

I keep being mean

pamilyar sa destinasyon ng bus na ito. Hindi ko na nabasa 'yong s

rd? Saan tayo papunta?" Med

South Po

'd be this stressed out when I woke up this morning. Kun

ta ang reaksyon ko. Hindi ko siya sinagot at nilibot an

?" Tanong ko at lumingon naman ang ko

i ang pagbaba. Sa South pa ang baba nito, hindi pwedeng h

naunang nag-abot si Nikolas ng pera sa konduktor

ng tinanong kung anong problema. "Nanggaling tayo sa North Port

hating oras pero dahil rush hour baka abutin pa ng isang oras ulit. This city is not the largest, but the

rst. But I simply closed my eyes to calm m

rin ako na sinakyan namin kanina at katabi ko pa rin ang l

utulog. Agad napansin ng mata ko ang mahaba n

elp but to pity him. Hindi nga naman niya alam ang lugar na ito. His

He has rimless round glasses na kanina ko pa napapansin. His hair is ruffled

tayo!" Naagaw ng kond

na at may mga sumasakay rin. Marahan kong inaalog ang braso ni Nikolas upang gisi

ad ko. Tumayo na kam

ahil nagsisimula nang bumaba ang araw. "Sa North ka diba? Alam mo

tumango. What's with t

g bus station pauwi sa amin I think nasa un

ya na nagpakunot ng noo ko. Dito na nga sya

kit

nang maayos," sagot niya. Bahagya akong nata

tso ko ang aking labi. "Hindi na. Mas mahaba pa

o sa lalaking 'yon iyong direksyon papunta sa nag-iisang apartment building do'n? Bago lang po kase siya dito kaya hindi siya pamil

's th

'ko," giniya ko pa siya upang makaup

o na inantay na makaalis ang bus at naglakad na ko patungo sa bus station na sasakyan ko pauwing West Portville. La

d it without looking on my phone screen. "Sorry for the inconveniences today, but it was a ple

window, his phone pressed against his

ikolas. But there's something about his smile and his p

*