t ang telepono, ang boses niya ay isang ma

Naririnig ko ang kanyang nagpapanic at humahagul

i ni Ethan, puti ang mga buko ng daliri sa

an natanggihan. Pinanood ko ang tensyon sa kanyang mga balikat, ang digmaan sa kanyang mukha. Siya ay isang CEO na kayang

ikan, bumuntong-hininga siya, ang buong katawan

aghingi ng tawad na kasing hungkag ng aming kasal. "Bea, sorry. Siya... nagba

er namin sa bahay. Nagsimula na ang pagtakas ko. Isa

o, halos pabul

mukha niya ay puno ng luha pero ang mga mata niya ay kumikinang sa tagumpay. Sa sandaling buma

dahan-dahang itulak si Ka

b ang mukha sa dibdib ni Ethan. "H

tagpo sa akin, isang sandali ng kawalan ng magawa bago siya tuluyang sumuko,

nakikitang manonood sa kanilang walang katapusang drama.

ses ni Ethan. "Ikaw

. Pupunta kami sa rest house ng mga magulan

n, ak

alas ang boses dahil sa pagkainip. Ayaw

wa; ako na ang kanyang tsuper. Ang kahihiyan ay sumunog sa aking sikmura habang nararamdaman ko

kamay ko ay sobrang higpit sa man

na bumubulong sa tainga ni Ethan, ang kam

'yan," babala niya, maba

g inosente. "Nilalamig lang

gpitan ang hawak sa manibela

ang mga mata ay puno ng isang panandaliang

ses niya ay lumambot sa pamilyar at mapagbigay na

aking lalamunan. Anong kalokohan. Itong kasal, ang buhay ko sa n

niya ako. Pero ngayon, habang papalapit kami sa kanilang malawak na rest house, n

na!" sigaw ni Mrs. Velasco

g aming Katrina," malambing na sabi ni K

g ipo-ipo ng pagmamahal at pam

akina, nakakabingi ang katahimikan

ag-vibrate ang telepono ko.

i. Dito na ako matu

ng loob na sabihin ito sa mukha ko. Pinaalis na ako.

labo sa likod ng mga luhang pilit kong pinipigi