taksilan?" Ang mga salita ni Nixon ay sobrang nakakasakit

abango ni Amara sa kanya a

ang hindi niya pinaking

pin at mapanuyang sinabi, "Nixon, imulat mo ang

anuyang nagsalita, "Talaga ba? Maaari mong sabihin ang

i Amara at naglakad papunta

nagbalik sa akin sa realidad. Sa sobrang pag-aalala, na

a ng mga pulang kuko ang bintana. "Parang marami talagang pak

g dugo ko

ang makina, iniiwan a

las ang mga gulong sa kalsada, at usok ang bu

pasulong, pero sinipa ako ng madii

umba sa akin sa lupa. Dugo at

ang kotse na muntik nang masagi ang damit ni Vivian. Parang laruan na

, natawa. "Nixon, tingnan mo! Ang k

os nang maganda ang mga taksil." Ang bo

dob, at luha'y humalo s

ot pa rin, nagsisikap humanap ng init. Tulad noong una ko siyang

y Vivian. Tinulak niya ang kanyang mukha gamit ang kanyang paa. "Nixon, b

Nixon sa kany

-ayon siya kay Amara d

Ako'y taimtim na nakiusap at sinubukang g

p at lalo pang pinagtibay na si Vivia

lang sports car, narinig ko ang

se, tiningnan ako ni

it sa kalangitan ang

tapos ay napahinto siya nang makita ang sagisag ng pribadong p