a iniiwasan ni Sadie ang anumang
halos hindi kapani-paniwala kung paanong ni mi
ie, determinado siyang tapusin ang
maisasara ang usaping diborsiyo-at saka siya magbibigay
t ni Sadie ang isang kahon ng mga paboritong pastry ni Laura habang naglala
sa loob ng maraming taon, ay nananatili pa ri
dahon mula sa bakuran ng paaralan papunta sa gusali, nagulat
nong ni Alex, habang bahagyang tuma
siya, at kagaya ni Alex, bakas
, anong ginagawa mo rito?" tugon niya, may
ni Alex, at ang kanyang mukha a
kahit kailan. Noa-uh, ang ibig kong s
wak-hawak niyang mga dokumento. "Kasali ako sa i
akong makapunta rito noon, siguro isa o dalawang beses lang sa isang taon noong bata pa ako
magpatuloy sa kanyang lakad, lumabas si Laura mula sa g
a ng malasakit, marahang inilapat ang kamay sa balikat ng binata. "Iho, an
magalang siyang tumugon, "Ah, ikaw po ang lola ni Sadie, tama
t na upang magbigay ng kali
gpong ito ay maaaring mauwi sa isang alanganing sitwasyon. "Hindi, Lola,
at tumawa. "Ano ang ibig mong sabihin, 'hindi'? Ikaw an
bumalot sa m
iya tuluyang nakasunod
aya ng akal
linaw ang sitwasyon, ngunit pinutol si
aanyaya habang iniimbitahan sila papasok sa gusali. Ang kanilang daan ay
ura, "Boyfriend ng apo ko,
pabuntong-hininga. Isang tahimik na komunikas
atang nahihiya. "Nasabi ko kasi kay Lola ilang araw na
inahon pa ang naging tugon ni
abi, "Ayos lang. Hayaan mo na muna siyang mag-enjoy s
ihin, pero naintindihan na ni Sa
bahagyang lumambot dala ng pag-aalala. "Kung kai
kabataan, ang kanyang mga mata'y nagniningning ng isang
pamilyang Hudson, naglaho rin si Sadie sa mga p
g panibagong liko ang buhay ni Sadi
mahinang bulong ni Laura, iminumuwestra kay Sadie na mau
alawang silid at isang maluwag na sala-hindi man lang nakaramda
amumuhay nang maayos," wika ni Laura, habang mahigpit na h
makita niyang ngayon lang muling lumiwanag ang mukha ng kanyang lola
ang. "Sana hindi mo mamasamain-sobrang hilig makipag-usap ng lola ko. At salamat din sa lahat ngayong araw. Ma
mo. Naalala ko, may mga kuwento dati tungkol sa isang istriktang guro na tinat
apan hanggang sa makarating sila sa t
atid ni Alex si Sadie hang
ang maling hakbang ang nagdulot ng pagkatapilok ng kanyang paa, a
ala sa tinig ni Alex habang mabilis siyang lumapit
, isang di-inaasahang kamao ang biglang lumipad
sigaw ni Alex, puno ng galit at p
niyang ibinalik ang suntok, dal
kidlat ang kanyang reflex, at tuluyang tumalim
kasama n
nag-aalangan, pero bago pa man niya m
aman sa kanya," mariing sabi ni Sadie, may kasamang bigat at ka
a upang masinsinang tingnan kung may sugat sa mukha si A
Alex dahil sa kanya ay nagdul
ng iyon ay tila apoy na ginatungan ng kahoy. Isang silakbo n
lso ni Sadie ng mabilis at may diin, sa
g sigaw ni Sadie habang nagpupumiglas, ngunit
g tinig niya'y nananabik pero may awtoridad, sinus
malamig na tingin, matulis, at nanlilisik, na a
akaladkad si Sadie sa kahabaan ng pasilyo
ipa ang pinto nang sobrang lakas na halos mat
bang tinitingnan ang halos masirang pinto, saka
ya, ang tinig niya'y nangingib
, puno ng panunuya, ang ngisi niya'y kasi