ñorita Callea. Pero lumipas ang panahon, wala nang tumira sa bahay na ito dahil pinili ng mga apo niya at anak
second floor kung saan naroon ang kuwarto na tutuluyan niya. Parang isa itong tourist guid
ahay. Luma rin pati ang mga muwebles. But the place gave him creeps. P
allgown. Sa lahat ng dekorasyon sa mansion, iyon ang nakakuha ng atensiyon niya. Buhay na buhay kasi a
tanong niya
akakakita sa kanya iniisip na nabuhay si Doña Celesta. Sa kasamaang palad, namatay siya sa panganganak k
unay niyang pakay sa pagtapak sa mansion. He felt guilty in a way. Itinayo ang bahay na iyon para sa dalawang taong nagmamahal
o. May dalawang lamp sa magkabilang gilid. May replica painting din ni Botong Francisco
ni Don Tomasino na magkasama-sama ang buong pamilya kung manood ng TV o kaya ay m
Walang problema. Nasaan
ilyo. Pero ayaw niyan
dang babaeng pakakasalan niya. Wala siyang planong pasukin ang kuwarto nito dahil wa
ngin. Naririnig din niya ang huni ng mga kuliglig. O maaring ang malaml
on ang lahat ng pangangailangan niya pero
ipag-empake ko
apikit pa rin. "Mas gusto kong mag
etter in that room than own condo or any elegant hotel in the world. Kahit nga sa lumang bahay ng
sa akin kung may kailan
na ngumiti. "That wo
ay sa hatinggabi, huwag na lang ninyong pansin
pinto pag-alis nito. Wh
imbing ang tulog niya. And for the first time, he ha
aliit na lampara lang ang ilaw. The rest of the room was pitch dark. Tahimik ang paligid d
at sketches ng mga nakakatakot na nilalang. Parang buhay ang mga kalansay na nakatayo sa magkabilang gilid ng mesa niya. An
agsak ang ilang hibla sa noo niya. Nanunuot sa ilong niya ang amoy ng dugong naka-mantsa sa d
ing eyes were so powerful, as if it touched her soul. Ito dapat ang nobyo ni A
ihinagis sa nag-aabang na Luna na kanina pa pinaglalaruan ang mga naunang papel
ng paligid ng kuwarto. Nasabunutan niya ang sarili. "Bakit si
akukuha ang mood niya. Nakikiisa sa kanya ang kadiliman at malayang dumaloy an
awa niya. Kaya puno ang kuwarto niya ng iba't ibang costumes at mga horror movies para gumana ang isip niya. Feel na feel niya ang costume niya bilang isa
ve, nagkagulo-gulo ang istorya niya. Di na siya makapag-isip mabuti. Hindi n
. Nilapitan niya si Luna na nagpapagulong-gulong sa mga bolang papel. "Luna, bakit naiisip ko pa rin siya?" Sinapo niya ang
ahon. Mas interesado siya sa mga gross, nakakatakot at naka
hated fairy tales with a lovely princess and a handsome prince. Iyon ang
ya sa mundo n
p sa isip niya. "Alam k
ang suot ang isa sa mga costumes niya. Di siya tutugtog ng piano at manggagambala sa gabi. Pero di siya matatahimik hangga't di
na. Hayaan mo akong tumu
a. Pag-upo niya sa harap ng piano ay dumagundong ang lumang gran
rfe