parang walang kata

tawan ko ay pagod, ang puso ko ay basag. Sa bawat ingay na naririnig

ko nagk

lde. "Maya, hindi ka pa rin naglalaba ng undies ko? Hind

ng reaksyon ang mukha niya. Nilayo niya lang ang kamay niya sa akin. "Mama, tama

amo tungkol sa akin. "Anak, hindi ko na kaya. Ang asawa mo, walang respeto. Wala

ya, bakit ka ba ganyan? Bakit hindi mo na lang gawin ang pinapagawa

ahat. Bakit hindi mo man lang ako ipagtangg

a nang sumagot. Mag-sorry ka

ta ay lumabas sa bibig ko nang walang laman, walang damdamin. Ang aking paghingi ng tawad ay

et ay naging marumi. Hindi ko na nagawang labhan agad dahil sa panghihi

g sigaw ni Aling Clotilde. "Maya! Ano ito?! Bakit may dumi

a akin ang maruming bedsheet. "Ang bastos mo! Ang dumi mo! Hindi ka ba nahihiya?! Wala ka n

musok sa puso ko. Gusto kong sumigaw. Gusto kong lumaban. Pero

ang po ako kagabi. Hindi ko

akakaanak! Siguro, gumagawa ka lang ng par

niya. Pakiramdam ko, nawala ang lahat. Ang lahat ng respet

akita ang mukha mo," sabi

niya, narinig ko ang mga salita niya sa telepono, "Ang walang silbing a

di niya sinasagot. Pakiramd

ya nang patago. Pagkatapos, pumasok siya sa kuwarto. Nasa cellphone

bang problema

kiramdam ko. Huwag ka nan

kita ang pinagdadaanan ko? Bakit hind

d ako? Galing ako sa trabaho. Hindi

, gusto ko lang na pak

i hindi mo nga inaalagaan ang mama ko! Bakit

o nang umiyak. Buong gabi, wala ak

ala na akong pakialam sa mga sinasabi niya. Hindi na ako nagrereklamo

ng gabi. Madalas siyang nakatingin sa cellphone niya, naka

sang magarbong bahay. May lumabas na babae. Si Zaira. Ang pinsan niya. Nakatingin si

. Narinig ko ang lahat ng sinabi nila. Narinig ko an

nagmaneho papunta sa os