Paraluman

"Sa kalaliman ng gabi, mata ko'y unti-unti nang pumipikit, napapagod kakaisip ng mga senaryong 'di naman para sa'tin." yan lamang ang mga katagang sinabi ng babae sa panaginip ko, hindi ko alam kung ano ang ibig n'yang sabihin.

Bigla ako nagising sa alarm ng phone ko, alas otso na pala ng umaga, other stress na naman at buti nalang naka Rest day ako sa trabaho ngayon.

Agad narin akong kumilos baka malate pa ako klase mamaya. habang kumakain biglang may notification na nag pop up sa phone ko dali dali ko namang tinignan kung ano iyon

"I'm fan of your poetries, keep it up!" yan ang nakalagay sa comment sa post ko sa threads, I don't even know someone is rooting for me.

Agad naman akong nag reply "Thank you for supporting me, I guess you're my Number one fan" pagbibiro ko.

Maybe there's someone loves my poetry pero parang pakiramdam ko laging may kulang, hindi ko alam kung ano. I'm not satisfied sa mga tula na sinusulat ko, bawat salita na sinusulat ko alam kong may kulang.

I checked my phone and nag reply s'ya "Of course I'm your number 1 fan" napangiti nalang ako ng mabasa ko yung reply n'ya.

While walking sa loob ng university may bigla akong naalala, the girl in my dream, ano kaya ang ibig n'yang sabihin, her voice sounds like she's crying. Agad ako dumeretso sa garden ng university at umupo sa isang bench, nilabas ko ang notebook ko at isinulat ang mga katagang sinabi nya

"Sa kalaliman ng gabi, mata ko'y unti-unti nang pumipikit, napapagod kakaisip ng mga senaryong 'di naman para sa'tin." ano kaya ang gusto n'yang ipahiwatig

Habang nakatulala, bigla nalang dumating si Carlo "hoy! Adrien, lalim ng iniisip mo ha? May problema ka ba?" saad n'ya

"Wala naman, but I have a dream and there's a girl" saad ko sa kanya

"baka inlove ka naman pre" pagbibiro n'ya at sabay tawa

"Baliw hindi, basta I can't explain" iritado kong sabi

"Ay badtrip na yan?" pagsingit n'ya

Tumayo na ako at iniwan s'ya, puro nalang talaga kalokohan si Carlo, hindi na rin ako magtataka kung bakit kami magkaibigan.

Malapit na rin ako malate sa first subject namin binilisan ko na rin maglakad at pagpasok ko nandoon na pala ang Instructor namin pero napatingin ako sa isang babae, ang amo ng kanyang mukha at ang lambing pakinggan ng boses n'ya

"right on time Adrien, buti nalang may 5 mins ka pa" saad ng instructor namin sa Programming, napatingin naman sa akin yung babaeng bago lang ata sa course namin.

Dumeretso nalang ako sa upuan ko at iniisip na walang nangyari.

"Miss Chavez, you can sit beside of Mr. Clemente" bigla bumilis ang takbo ng puso ko sa sinabi ni Sir.

Hindi ko alam nangyayari sa akin bakit ganito ako, hindi ko naman gusto yung bagong Transferee, pero bakit ako nagkakaganito?

"Hi, I'm Serene" pagpapakilala n'ya sa akin

at parang mas bumilis pa ang tibok ng puso ko

"u-uhh I'm A-Adrien, nice to meet you" nauutal pa ako, hindi naman ako ganito sa iba, parang ang lakas ng hatak n'ya sa akin

"Uyyy kinakabahan si Adrien" singit naman ng kaklase ko at biglang nagsitawanan ang mga kaklase namin at si Sir

Bigla ako kinain ng nahiya parang gusto ko nalang lumubog sa lupa.

While nagtuturo si Sir pasimple akong nagsusulat sa notebook ko ng mga tula at napansin ko si Serene na nakatingin sa sinusulat ko

" You write Poetries pala? " She asked, sarap pakinggan talaga ng boses n'ya, parang kumakausap ako ng Anghel

" Yeah, pang pamlipas oras lang, mahilig kasi talaga ako magsulat " sabi ko naman sa kanya

" Amazing! I like poetries too, actually i have favourite writer, ang ganda ng mga poetry n'ya, I wish I have that talent din" hindi ko alam ang daldal n'ya rin pala and finally meron din ako ka-seatmate na same kami ng interest.

" Why don't you try it? For sure mas maganda pa yung masusulat mo" sabi ko naman sa kanya

She smiled at me at parang pinana ako ni cupid.

"I'll try soon" sagot naman n'ya.

After ng klase namin ay sumabay s'ya sa akin, may mga girls naman sa course namin pero sa akin n'ya gusto sumabay

"Bakit hindi ka sumabay sa mga babae sa section natin?" tanong ko sa kanya

"I think we're going to get along naman, we have same interest sa poetry, why don't you help me to write Poetries?" First time in my life may babaeng gusto magpatulong sa akin magsulat ng tula

I smiled at her at tumango tanda ng pagpayag ko na tulungan s'ya.

Pag-uwi sa bahay agad naman ako sinalubong ni Mama. Si Mama nalang pala ang bumubuhay sa amin since iniwan kami ni Papa para sa ibang babae. I have part time work din sa Cafe malapit sa University kung saan ako nag-aaral.

"Naka ngiti ka ngayon ang anak ko ah" pagbibiro sa akin ni Mama

"Inlove na ata si Kuya, Ma" bigla naman sumingit yung kapatid kong babae

"Anong inlove ka d'yan? dami mong alam" sabi ko naman sa kapatid ko

"Ano nga ba meron Adrien? Bakit naka ngiti ka dyan?" Tanong naman sa akin ni Mama

"May transferee kasi and mahilig s'ya sa poetry, gusto n'ya magpatulong sa akin nung nabasa n'ya mga sinulat ko" sagot ko naman

"Babae ba kuya? Feeling ko maganda, grabe kasi yang ngiti mo parang pang habang buhay" napakulit talaga neto ni Jillia sarap batukan

"Oo, maganda pero hindi ko gusto yon, batukan kita d'yan eh" sagot ko naman sa kapatid ko

Bigla naman nagtago si Jillia sa likod ni Mama

"Osya, tama na yan, kumain na tayo, ikaw lang naman hinihntay para sabay sabay na tayo kumain" singit naman ni Mama

Agad na ako dumeretso sa kwarto ko para magpalit ng damit, para makakain na rin ako nakakagutom yung ulam na niluto ni Mama.

Nilabas ko ang notebook ko at nilagay sa lamesa para magsusulat nalang ako para mamaya, bumaba na rin ako para kumain at para maaga na rin ako makapag pahinga.