Marry me, Mandy

"Anong oras na oh?! Hindi pa rin tapos yang guro niyo?"

"Oo tol! Over time na nga siya e. T*angina, mukhang wala atang balak idismiss kami!" Inis na inis namang sagot sa kaniya ni .

Si Marco ang matalik niyang kaibigan sa loob at labas ng paaralan nila. Hindi niya ito kaklase dahil ibang kurso ang kinuha nito. Accounting kasi ang kinuha nito habang biology naman ang sa kaniya. Kung tutuusin pareho sila ni Marco na napilitan lang kunin ang kurso nila ngayon.

Wala kasi sa plano niyang magbiology at ganu'n din si Marco sa accounting. Kung hindi lang kasi sana siya naubusan ng slots noong enrollment. Edi sana psychology student siya ngayon. Ngunit hindi naman din niya inaasahan na basehan din pala ang score na nakuha sa entrance exam at ang nakuha niya lang ay 42%. Kaya kahit ayaw niya sa biology, napilitan nalang siyang pumasok dito.

Iba naman ang sitwasyon ni Marco. Kumpara sa kaniya, nakakuha si Marco ng 50% na score sa entrance exam. Hindi hamak na mas mataas pa sa nakuha niya. Ang tanging rason lang kung bakit ito nabagsak sa accounting. Dahil hindi nag-offer ng engineering course ang university na pinag-aaralan nila ngayon. Kaya imbes na mag-engineering ito. Napilitan na Lang itong mag-accounting. Dahil ito nalang din ang may natitirang slots.

Ngayon ay kapwa silang dalawa ay nagsisisi dahil bukod sa hindi nila gusto ang mga kurso nila. Pinaghiwalay din silang dalawa. Na siyang mahirap lalo na kay Marco, dahil umaasa lang siya kay Jarvis para may makopyahan.

"Ma'am! Over time kana!" Malakas na sigaw ni Jarvis mula sa labas ng bintana.

Kagat labing lumingon naman sa kaniya si Marco upnag maiwasang sigawan ang tukmol niyang kaibigan. Ngunit ganu'n na lamang ang pagkainis niya ng hindi niya ito nakita sa labas. Mukhang nakatakbo na ata ito, matapos nitong sumigaw ng malakas.

"MR. ALONSO!" Malakas na tawag ng guro nila sa apelyido ni Marco. Napakamot naman siya sa pisngi niya at ngiwing tiningnan ang guro niyang masamang nakatingin sa kaniya

"Hindi po ako yun ma'am," pagrarason niya. Ngunit alam naman niyang hindi siya nito paniniwalaan. Lalona't wala na si Jarvis sa labas ng bintana na siyang kaninang sumigaw.

"Hindi ka ba tinuruan ng mga magulang mo ng tamang asal?" Umiling naman si Marco. Sa isip niya, gustong-gusto niyang suntukin sa sikmura ang kaibigan niyang hindi niya na nakita matapos ang ginawa nito.

"Sorry po Ma'am. Hindi na po mauulit," mahinang wika ni Marco at napayuko na lamang dala ng hiya.

Pasipol-sipol lang si Jarvis na naglalakad papasok sa loob ng cafeteria. Habang hindi naman maalis ang ngisi sa kaniyang labi. Lalo na nang maalala niya ang ginawa sa niya sa kaibigan niyang si Marco.

Hula niya pa ay galit na galit na ito sa kaniya ngayon. Sino ba naman ang hindi kung dahil sa ginawa niya ay napahiya ito.

Nagpatuloy lamang siya sa paglalakad patungo sa may counter at bumili ng pwede niyang kainin. Matapos ay kaagad din siyang kumuha ng dalawang soda, saka siya naglakad patungo sa bakenteng lamesa at doon naupo para hintayin ang pagdating ni Marco.

Patuloy lamang siya sa pagsipol, habang nilagay niya ang mga pagkain at isang soda sa lamesa. Nang maupo siya, pinili niya munang pagmasdan ang iba pang mga estudyanteng nasa loob ng cafeteria habang kani-kaniya itong kumakain kasama ang mga barkada at kaibigan nila.

May iilan pa rito ang nagbabatuhan ng mga chitchirya, habang nagtatawanan. Iyong iba naman ay parang nabalot sa isang seryosong usapan, habang may iilan naman ang abala rin sa pagbubulungan na parang hindi naman bulungan ang ginagawa. Dahil kahit papaano ay naririnig niya pa ito. Hindi naman kasi ito ganu'n kalayo mula sa pwesto niya, kaya maririnig niya talaga.

"Huli kang tukmol ka!"

Rinig niyang wika ng isang taong kanina niya pa hinihintay na dumating.

Ngunit hindi pa man siya tuluyang makasagot nang ipinulupot nito ang isang braso sa leeg niya at mahigpit siyang sinakal gamit ito.

"T*ngina mo tol! Alam mo bang napahiya ako kanina dahil sa ginawa mo!" Giit nito ngunit mababakas naman sa boses nito na hindi ito galit sa kaniya. Nais lamang nitong sakalin siya para makaganti sa ginawa niya kaniya habang nasa loob pa ito ng classroom nila.

Wala naman siyang ginawa, imbes na tanggalin ang braso nitong nakapulupot sa leeg niya. Tinawanan niya lamang ito.

"Gagu! Alam mo naman kasing over time na, ba't 'di mo sinabihan teacher mo?!" Natatawa pa rin niyang saad s kaibigan niya.

Pinukpok naman nito ang ulo niya gamit ang isang kamay niya at saka siya marahas na binitawan. Muntik pa siyang mahulog sa upuan na kinauupuan niya. Mabuti na lamang at maagap ang kamay niya at mabilis na humawak siya sa lamesa.

"T*angina mo Jarvis! Kaya ka hindi pinapansin ni Mandy dahil loko-loko ka!" Mura nito sa kaniya at tuluyan ng naupo sa kabilang upuan na siyang katapat ng sa kaniya.

"Tanga ka lang talaga," sagot niya at hinimas-himas ang leeg niyang sinakal nito kanina. "'Tsaka 'wag mong idamay si Mandy sa usapan. Nananahimik yung tao e." Napailing niyang dagdag

Marco just scoff because of his answer. Saka nito inabot ang pagkain na nasa harapan niya, ngunit mabilis naman niya itong pinigilan at malakas na hinampas ang kamay nitong akmang kukunin ang pagkain niya.

"Ang damot ah?" Manghang turan nito sa kaniya. "Hihingi lang naman ang ng isa, para namang wala kang atraso sa'kin kung magdamit kang tukmol ka!"

Natawa naman siya sa sinabi nito. "Oh ito sayo." Inabot niya naman ang soda na tinago niya kani-kanina lang din sa bulsa niya.

Ramdam niya na ngang nabasa ang pantalon ng uniform niya. Dahil sa dito niya tinago ang sodang binili niya kanina kasama ang mga pagkain niya.

Magkasalubong naman ang kilay ni Marco na tinanggap ang soda mula kay Jarvis na malawak lang ang ngiting nakatingin sa kaniya.

"Ano naman 'to?"

"Soda 'yan, bobo!"

Akmang susuntukin sana siya ni Marco nang mabilis niyang inatras ang ulo niya at tinawanan lang ang mukha nitong inis na inis na nakatingin sa kaniya.

"Alam kong soda 'to. Ang ibig kong sabihin, para saan 'to?!" Singhal pa nito

"Subukan mo gamitin pangflash ng tae mo. Tingnan natin kung gagana!" Natawa pa siya sa sarili niyang sinabi.

"Eh kung ipakain ko kaya sa'yo yung tae ko? Tapos gawin mo 'tong panulak?" Marco said full of sarcasm

"Ang bantot mo talaga to!" Pang-aasar niya pa sa kaibigan. Wala namang magawa si Marco kundi matawa na rin sa sinabi ni Jarvis.

"Kaya nga ako bumili ng pagkain, dahil ito ang kakainin ko. Hindi yang tae mo!" Dagdag pa niya at muling natawa

Inis na inis namang napailing ang kaibigan niya sa kaniya. Ngunit kaagad naman itong napalitan ng ngiti nang may maisip siyang ideya para makaganti sa ginawa nito sa kaniya kanina.

"Oy! Si Mandy, papunta rito!" Malakas na sigaw niya at may itinuro sa likuran ni Jarvis. Dahilan para mabilis itong tumigil sa pagtawa at kaagad na lumingon sa likod nito para tingnan kong totoo ang sinabi niya.

Tahimik namang natawa si Marco dahil nauto niya ito. Dahan-dahan niyang hinila ang tray na may laman ng pagkain na kaninang inorder ni Jarvis at tahimik lamang itong nilantakan.

"Wala naman si Mandy ah?" Pagtatanong nito sa kaniya. Mabilis naman niyang nilunok ang pagkaing ngininguya niya at sinagot ang tanong ni Jarvis na patuloy pa rin sa paghahanap kay Mandy kahit ang totoo ay wala naman talaga.

"Hanapin mo, baka natabunan lang ng mga-T*ANGINA JARVIS-ARAY YAWA!"

"P*tang*na mo kamo! Kapal ng mukha mo ah! Akala mo hindi ko alam ang plano mong t*ngina ka?!" Malakas na sigaw ni Jarvis sa kaniya

Napangalumbaba naman si Marco sa lamesa dahil sa ginawa sa kaniya ni Jarvis. Walang alinlangan kasi siya nitong sinabyahan ng soda na hawak-hawak nito kanina pa. Hindi man lang nga ito humingi ng sorry sa kaniya at sa halip ay tinawanan lamang siya matapos siya nitong sabyahan ng soda at binato pa siya ng lalagyan nito.

Plano na sanang gumanti ni Marco sa ginawa sa kaniya ni Jarvis. Ngunit kaagad namang napakunot ang noo niya ng bigla na lamang tumayo si Jarvis at akmang aalis na ito nang magsalita siya.

"Oy! Oy! Saan ang punta mo? Iiwan mo'kong ganito?" Tukoy ni Marco sa sarili niyang basang-basa dahil sa ginawang pagtapon sa kaniya ni Jarvis ng lamang nang soda.

Nagkibit balikat naman si Jarvis sa kaniya.

"Puntahan ko lang si Mandy, miss ko na siya e." Sagot nito at malawak ang ngiting naglakad papalabas ng cafeteria.

"Malala ka na Jarvis Vicencio!" Malakas na sigaw sa kaniya ni Marco ngunit nagkibit balikat na lamang din si Jarvis. At nagpatuloy sa paglalakad patungo sa lugar kung saan sigurado siyang nandu'n si Mandy.