47

ents of E

uaga

uod sece

ante iubar

i

tas docuit et

is et magnas c

Death of

etiam gaude

RETIVS

54

Exor

ix, hominum diu

aeli subter l

erum, quae terr

te quoniam genu

sitque exortu

giunt uenti, t

um, tibi suaui

es, tibi riden

itet diffuso

pecies patefac

get genitabili

uolucres te,

itum perculsae

udes persultan

nant amnis: it

ide quo quamque

ia ac montis fl

domos auium cam

ens blandum pe

de generatim sa

rerum naturam

uicquam dias

it laetum neque

deo scribendi

rerum natura

o, quem tu, dea

um uoluisti e

rnum da dictis

erea fera moe

erras omnis so

otes tranquil

iam belli fera

t, in gremium q

o deuictus uu

iciens tereti

idos inhians in

det resupini

tuo recubante

per, suauis e

acidam Romanis,

gere hoc patria

animo nec Mem

ebus communi

uacuas auris an

is adhibe uer

ibi studio di

quam sint, cont

umma caeli ra

iam et rerum pr

ura creet res

rsum natura pe

iem et genital

tione uocare e

mus et haec e

quod ex illis s

culos foede c

ressa graui s

caeli regioni

r aspectu mort

homo mortalis

us primusque o

deum nec fulmi

sit caelum, sed

uirtutem, effr

s portarum cl

is animi peru

ge flammantia

nsum peragrauit

bis uictor qui

finita potesta

one atque alte

pedibus subi

s exaequat ui

ebus uereor, n

onis inire el

eris. quod con

t scelerosa at

acto Triuiai

turparunt sa

um delecti, p

a uirgineos cir

ri malarum pa

ul ante aras a

propter ferrum

o lacrimas ef

am genibus sum

odesse in tali

inceps donarat

um manibus trem

n ut sollemni

et claro comi

este nubendi

ret mactatu ma

si felix faust

io potuit su

is iam quouis

tus dictis desc

am multa tibi ia

tae rationes u

tuas omnis t

si certam fin

ines, aliqua r

atque minis o

a est restandi,

am poenas in m

im quae sit

ntra nascentib

eat nobiscum m

rci uisat uas

ias diuinitus

er cecinit qui

icone perenni

as hominum quae

tamen esse Ac

is exponit ue

ent animae neque

mulacra modis

rtam semper f

ciem lacrimas

rum naturam ex

e cum superis

tio, solis l

ne, et qua ui q

m cum primis

e animi constet

bis uigilantib

bo adfectis so

ideamur eos a

orum tellus am

allit Graiorum

strare Latinis

bis praesertim

em linguae et r

tus tamen et s

iae quemuis s

ucit noctes u

is quibus et qu

sim praepander

ltas penitus co

orem animi teneb

lis neque lu

ed naturae sp

Rule o

no turbantibus

m alterius sp

i quemquamst i

alis careas quia

elli certamin

tructa tua sin

s est, bene qu

a sapientum t

queas alios p

iam palantis q

io, contender

dies niti pra

rgere opes re

num mentis, o

ebris uitae qua

ui quodcumques

naturam latra

us dolor absit,

su cura sem

m ad naturam

o, quae demant

uti multas sub

m, neque natura

nt iuuenum simu

ras manibus ret

nis epulis ut

ento fulget a

boant laqueata

se prostrati i

riuum sub rami

ibus iucunde

m tempestas a

gunt uiridantis

tius decedunt

in picturis os

i in plebeia ues

iam nil nostro

ue nobilitas n

nimo quoque nil

tuas legiones

deas belli sim

nis Epidauri

ideas classem

stlattas parit

rebus timefac

o pauidae; mor

tus linquunt c

a haec ludibria

us hominum cur

onitus armoru

nter reges re

e fulgorem reu

stis splendor

omni' sit haec r

nebris praesert

i trepidant atq

tuunt, sic nos

quae sunt met

nebris pauitant

agna

iiugos agi

raium docti ce

io magnam pen

posse in terra

s, quia quamui

et molliri u

put summum c

a locis quia

ni per magnas

rtur diuinae

entes antiquo

t matrem Phryg

ia primum ex ill

rbem fruges co

unt, quia, num

ati genitoribu

lunt indignos

m qui in oras

onant palmis et

sonoque minant

ulat numero cau

rtant uiolenti

os atque impi

u quae possint

um magnas inu

cita mortali

ento sternunt

e ditantes nin

tes matrem comi

anus, Cureta

rygios, inter se

umque exsultant

tum quatientes

runt Curetas

a quondam occul

rcum puerum

erum pulsaren

eum malis ma

ret matri sub

am armati matr

icant diuam pra

int patriam de

rent decorique

imie quamuis di

men a uera ra

r se diuum na

uo summa cum

ris rebus seiu

lore omni, pri

ens opibus, ni

itis capitur ne

e Neptunum Cer

uges et Bacch

icis proprium p

hic terrarum

rem, dum uera

mum turpi con

s and the F

tis tam clarum

isti inlustrans

iae gentis decus

ono pressis u

di cupidus qua

aueo; quid enim

nam tremulis fac

rsu possint et

erum inuentor,

pta, tuisque ex,

apes in saltib

dem depascimu

ua semper dig

ratio tua coe

um, diuina

imi terrores,

um uideo per i

m numen sede

utiunt uenti ne

ue nix acri c

lat semperque i

arge diffuso

tat porro nat

em delibat te

uam apparent A

tat quin omnia

cumque infra per

bus quaedam d

horror, quod si

atens ex omni p

cui cunctarum

quam uariis d

litent aetern

int res ex his

m res animi n

laranda meis i

ras praeceps Ach

nam qui uitam

ns mortis nigr

m liquidam pur

omines morbos ma

runt uitam qu

nimae naturam

i, si fert ita

icquam nostrae

rtas animum mag

quam quod res

m patria lon

ominum, foedat

nis adfecti d

amen miseri ue

ant pecudes et

nt multoque in

tunt animos

biis hominem sp

isque in rebus

es tum demum

eripitur per

ies et honorum

mines cogunt tr

m socios sceleru

dies niti pra

gere opes, hae

rtem mortis fo

me contemptus e

ci uita stabi

leti portas c

dum se falso

unt longe lon

li rem confla

idi, caedem cae

ent in tristi

eum mensas od

ione ab eodem

ante oculos ill

i, claro qui i

bris uolui caen

im statuarum e

adeo, mortis

nos odium luc

scant maerenti

curarum hunc

dorem, hunc ui

umma pietatem e

omines patriam

tare Acherusia

i trepidant atq

tuunt, sic nos

quae sunt met

nebris pauitant

orem animi teneb

lis neque lu

ed naturae sp

Powers

ocem rerum n

licui nostrum s

operest, mortalis

s? quid mortem c

it tibi uita an

ertusum conges

xere atque ing

enus uitae co

capis securam,

ctus cumque es

sast, cur ampliu

at male et ingra

ae finem facis

rea quod machin

il est: eadem s

nis corpus iam

nt, eadem tamen

as uiuendo ui

ius, si numquam

s, nisi iustam

ram uerbis ex

ero si iam sen

amentetur mise

met magis et uoc

imas, balatro, et

ctus uitai p

ues quod abest, p

bi elapsast i

i mors ad capu

plenus possis

ua tamen aeta

edum, iam aliis co

agat, iure incr

um nouitate ex

liis aliud repa

arathrum nec Tart

st ut crescant

a te uita perfu

te haec quam tu c

lio numquam d

io nulli datur

am nil ad nos a

ni fuerit, qua

eculum nobis

t post mortem d

ibile apparet, n

omni somno s

m quaecumque Ac

sse, in uita s

ndens magnum t

mast, cassa for

ita diuum metu

e timent quem cu

cres ineunt Ach

gno scrutentur

tem possunt re

ni proiectu co

ouem dispessis

d qui terrai

rnum poterit p

bum proprio de

is non est in

cerant: at quem

is scindunt c

a quoque nobis

opulo fascis s

per uictus tri

ium quod inanest

mper durum suf

rso nixantem

en e summo iam

ni raptim petit

ngratam natura

onis rebus sati

obis annorum t

usque ferunt ua

emur uitai fru

id est, aeuo f

ticem pertusum c

leri nulla rat

riae iam uero

eros eructans f

usquam nec poss

ita poenarum p

insignis, sce

ibilis de saxo

ces, robur, pix,

bsunt, at mens si

bet stimulos ter

rea qui termin

e sit poenarum

t magis haec ne i

fit stultoru

tute interdum

lis etiam bonus

is quam tu fuit

ti reges reru

nis qui gentibu

, uiam qui quond

dedit legionib

sas docuit sup

equis insultan

animam moribund

li fulmen, Car

e proinde ac fam

s doctrinarum

um comites; quo

eadem aliis so

itum postquam

es motus langu

o caput obuius

obit decurso

num ingenio su

las exortus ut

abis et indig

est prope iam ui

rtem maiorem

rtis nec somnia

geris cassa fo

es tibi quid sit

s multis mise

erto fluitans e

World's

dignum pollenti

rum maiestate

rbis tantum qui

ius possit qu

uo quaesitaque

, erit mortali

petit maiestas

us ille fuit, de

itae rationem

r sapientia, q

ntis uitam tan

llo et tam cla

uina aliorum a

ertur fruges L

cem mortalibu

posset sine re

quas etiam nunc

terat sine pur

erito nobis deu

iam per magnas

cent animos s

tare autem si

ra multo rat

enim nobis nun

esset et horre

retae taurus L

is posset ual

tora tergemin

erent quid aues S

qui spirantes

sque plagas atqu

ridum seruans

tuens, immani

s stirpem quid

teum litus pe

adit quisquam n

hoc quae sunt p

rent, quid tand

ita ad satiate

t et trepido ter

ntis magnos silu

i plerumque est

mst pectus, qua

a sunt ingrat

ndunt hominem c

ae quantique p

spurcitia ac pet

des? quid lux

i cuncta subeg

is, non armis,

numero diuum

ertim multa ac

de diuis dare

erum naturam

rimit

um multo fuit

it, tellus quod

t solidis magi

dis aptum per

estu nec frigor

cibi nec labi

aelum solis uo

am tractabant

erat curui mo

scibat ferro

e in terram uirg

res decidere f

mbres dederant,

tis id placaba

ter curabant c

uae nunc hibern

ceo fieri m

ellus etiam m

erea nouitas t

lit, miseris m

m fluuii fonte

bus e magnis

ate sitientia

agi siluestria

bus e scibant

uie larga lau

per uiridi sti

scatere atque

i scibant trac

oliis corpus u

cauos montis si

ter condebant

rum uitare im

um poterant spe

se scibant n

ulerat praedae

quisque ualere e

luis iungebat

nim uel mutua

iri uis atque

ndes atque arbut

ra freti uir

r siluestria

xis et magno

bant, uitabant

ubus pariles si

rrae nocturno

is ac frondibu

iem magno sole

idi palantes n

spectabant so

e sol inferre

enim consueran

ras et lucem

ieri posset m

ne terras ae

uum detracto

erat curae, qu

ris faciebant

mo fugiebant

s aduentu ual

sta cedebant

uis instrata c

plus quam nunc

ant languentis

quisque magis

is praebebat, d

ntis gemitu sil

iuo sepeliri

ium seruarat

las super ulcer

eris accibant

ta priuarant

ignaros quid

uirum sub sig

t exitio nec

ant nauis ad

ssum frustra ma

terque minas

emquam placidi

re in fraudem r

iis ratio cum

einde cibi la

ontra nunc reru

tes ipsi sibi

num damni sol

n of Beli

deum per magna

t ararum comp

e curarit sol

nis florent sacr

est mortalibus

eum noua toto

stis cogit cel

ilest rationem

iam tum diuum

o facies uigi

mnis mirando c

sum tribuebant

uidebantur uoc

ie praeclara et

bant uitam, qu

r facies et f

o quod tantis

a ui conuinci

eo longe praes

or haud quemqua

nis quia multa

lum capere ipso

eli rationes

rum cernebant

bus id fieret co

m sibi habeba

orum nutu face

um sedis et te

ui quia sol et

nox et noctis

aces caeli flam

res nix uenti

itus et murmur

lix humanum,

ta atque iras a

itus ipsi sibi,

crimas peperere

llast uelatu

dem atque omnis

umi prostratum e

ubra nec aras

upedum nec uot

ta posse omni

cimus magni c

llisque micantib

entem solis l

pressa malis

ergefactum capu

deum nobis im

u quae candida

ubiam mentem r

rit mundi gen

sit finis, quo

s hunc possint

s aeterna d

sint aeui la

das aeui con

non animus f

i non correpunt

bili cum plaga

gnum percurrunt

esque tremunt,

uum percussi

issum foede d

sit soluendi

m uis uiolenti

classis super

ter legionibus a

m uotis adit a

us paces anima

oniam uiolent

o fertur minu

s humanas uis

chros fascis s

ludibrio sibi

dibus tellus c

dunt urbes dubi

se temnunt m

es magnas mira

diuum, quae c